________________
श्री मोध-त्यु નિર્યુક્તિા
f ॥ ११॥
विधिरित्याह - 'रायणिए आलोयणपुव्वपत्तपच्छा वा' रत्नाधिकस्य-गीतार्थस्य पूर्वप्राप्तस्य पश्चात्प्राप्तस्य वा आलोचना देया, तदभावे लघोरपि गीतार्थस्य दातव्या । कियत्पुनः क्षेत्रमतिक्रमणीयमित्याह-'सोममुही'त्यादि, अशिवकारिण्या विशेषणानि, सौम्यं मुखं यस्या : सा तथा, कथमुपद्रवकारिण्याः सौम्यमुखीत्वम् ?, अनन्तरविषयं प्रत्युपद्रवाकरणात् । कृष्णमुखी द्वितीयविषयेऽपि न मुञ्चति । रक्ताक्षी तृतीयेऽपि न मुञ्चति, यथासङ्ख्यमनन्तर एव स्थीयते सौम्यमुख्याम्। 'एक' इति एकमन्तरे कृत्वा तृतीये स्थीयते कृष्णमुख्याम् । 'दो' इति द्वावन्तरे कृत्वा चतुर्थे स्थीयते रक्ताक्ष्यां ।
तेसिं सिंगारो दिण्णेल्लतो भवति जहा अमुगत्थ मेलाइयव्वं, जाहे मिलिणो भवति ताहे तत्थ जो राइणिओ पुव्वपत्तो वा पच्छापत्तो वा तस्स आलोयणा दायव्वा । अह गीयत्थो ओमो ताहे तस्स आलोइज्जइ । सा पुण तिविहा उद्दाइआसोममुखी कालमुखी रत्तच्छी य, जा सा सोममुखी तीसे एक्वं विसयं गम्मइ । कालमुहीए एगो विसओ अंतरिज्जइ। रत्तच्छीए दो विसए अंतरेऊण चउत्थे विसए ठाति । असिवे त्ति दारं समत्तं ॥
मा.-२२
ચન્દ્ર.: આ બધા છૂટા છૂટા થઈ ગયેલા સાધુઓ આગળ ભેગા કઈ રીતે થશે ? કયા ઉપાયથી તે બધા સાધુઓ પાછા એકત્રિત થશે ?
સમાધાન : એ હવેની ગાથામાં કહે છે.
वा ॥ ११॥