________________
माननिमित्तं सावद्यं कर्म आधीयते बध्यते, नवममेतत् क्रियास्थानम् आख्यातमिति ॥१७॥
अहावरे दसमे किरियाठाणे मित्तदोसवत्तिए त्ति आहिजइ, से जहानामए केइ वा पिईहिं वा भाईहिं वा भगिणीहिं वा भजाहिं वा पुत्तेहिं वा धूयाहिं वा सुण्हाहिं वा सद्धिं संवसमाणे तेसिं अण्णतरंसि अहालहसगंसि अवराहसि सयमेव गरुयं दंडं वत्तेइ, (तं जहा) सीउदगवियडंसि कायं उबोलित्ता भवइ, उसिणोदगवियडेणं कायं उसिंचित्ता भवइ, अगणिकारणं कायं उड्डहित्ता भवइ, जोएण वा वेत्तेण वा णेत्तेण वा कसेण वा लयाए वा पासाई उद्दालित्ता भवइ, दंडेण वा अट्ठीण वा मुट्ठीण वा लेलुण वा कवालेण वा कायं आउवित्ता भवइ, तहापगारे । पुरिसजाए संवसमाणे दुम्मणा भवंति, पवसमाणे सुमणा भवंति, तहप्पगारे पुरिसजाए दंडपासी दंडपुरक्खडे अस्सिं लोयंसि अहिए, परंसि लोगंसि संजलणे कोहणे पिट्ठीमंसि यावि भवइ, एवं खलु तस्स तप्पत्तियं सावजे त्ति आहिज्जड़, दसमे किरियाठाणष मित्तदोसवत्तिए त्ति आहिए ॥१८॥
॥३८॥