________________
१/१/२॥
॥ श्रीआचारा प्रदीपिका॥
आउसो त्ति वा भगिणि त्ति वा दाहिसि मे एत्तो अण्णयरं भोयणजायं? से सेवं वदंतस्स परो असणं वा ४ आहट्ट दलएज्जा, तहप्पगारं असणं वा ४ सयं वा णं जाएज्जा, परो वा से देज्जा, फासुयं जाव पडिगाहेज्जा ।। (सू.१२) ___स भिक्षुर्यत्पुनरेवम्भूतमाहारादिकं जानीयात्तदपुरुषान्तरकृतादिविशेषणमप्रासुकमनेषणीयमिति मन्यमानो न गृह्णीयादिति सम्बन्धः, म
तत्र समवायो-मेलकः, पिण्डनिकर:- पितृपिण्डो मृतकभक्तमित्यर्थः, इन्द्रोत्सवः- प्रतीतः, स्कन्दः- कार्तिकेयः, रुद्रादयः-प्रतीताः, मुकुन्दो40 बलदेवः, तदेवम्भूतेषु नानाप्रकारेषु प्रकरणेषु यः कश्चित्श्रमणब्राह्मणातिथिकृपणवणिमगादिरापतति तस्मै सर्वस्मै दीयत इति 10 88 मन्यमानोऽपुरुषान्तरकृतादिविशेषणविशिष्टमाहारादिकं न गृह्णीयात् ।
एतदेव सविशेषणं ग्राह्यमाह-अथ पुनरेवम्भूतमाहारादिकं जानीयात्, तद्यथा-यत्तेभ्यः श्रमणादिभ्यो दातव्यं तद्दत्तम्, अथ-अनन्तरं र तत्र स्वत एव तान् गृहस्थान् भुञ्जानान् प्रेक्ष्याऽहारार्थी तत्र यायात्, गृहपतिभार्यादिकं भुञ्जानं पूर्वमेवालोकयेत्, प्रभुं प्रभुसंदिष्टं वा ? ब्रूयात्, तद्यथा-आयुष्मती ! भगिनि ! दास्यसि मह्यमन्यतरदोजनजातमिति, एवं वदते साधवे परो-गृहस्थ आहृत्याशनादिकं दद्यात्, तत्र च जनसङ्कुलत्वात्सति वाऽन्यस्मिन् कारणे स्वत एव साधुर्याचेत, अयाचितो वा गृहस्थो दद्यात्, तत्प्रासुकमेषणीयमिति मन्यमानो गृह्णीयात् ।। १२॥
अथान्यग्रामचिन्तामधिकृत्याह
॥१६॥
१अत्र-पा०।
