________________
यासित्तए त्ति। तन्नो खलु जाया! अम्हे इच्छामो तुन्भं खणमवि विप्पओगं, तं अच्छाहि ताव जाया! अणुभवाहि रज्जसिरिं गौतमस्वामिपच्छा पवइहिसि ।तए णं से कंडरीए एवं वयासी-तहेव णं तं देवाणुप्पिया! जंणं तुब्भे वयह, किं पुण देवाणुप्पिया! वक्तव्यता। निग्गंथे पावयणे कीवाणं कायराणं कापुरिसाणं इहलोयपडिबद्धाणं परलोयपरम्मुहाणं विसयतिसियाणं दुरणुचरे धीरजणस्स निच्छियस्स नो खलु एत्थं किंचि दुकर करणाए, तं इच्छामि णं देवाणुप्पिया! जाव पवइत्तए त्ति । तए णं कंडरियं पुंडरिए राया जाहे नो संचाएइ बहूहिं आघवणाहि य आघवित्तए वा ताहे अकामए चेव निक्खमणं अणुमन्नित्था । तए णं से पुंडरिए कोडुंबियपुरिसे सद्दावेइ, सद्दावेत्ता एवं वयासी-जहा महग्धं महरिहं निक्खमणमहिमं करेह जाव पवइओ। ततो सामाइयमाइयाइं एकारस अंगाई अहिजइ, बहूहिं चउत्थ-छट्ठ-ऽहमाईहिं तवोविहाणेहिं जाव विहरइ। अन्नया तस्स कंडरीयस्स अंतेहिं पंतेहि य जाव रोगायके पाउन्भूए जाव दाहवकंतीए यावि विहरइ । तए णं से थेरा भगवंतो अन्नया कयाइ पुवाणुपुविं चरमाणा गामाणुगामं विहरमाणा पुंडरिगिणीए नयरीए नलिणिवणे समोसढा । तए णं से पुंडरीए राया इमीसे कहाए लद्धढे समाणे जाव पजुवासइ । पत्थुया धम्मकहा भयवया। तए णं से पुंडरिए राया धम्म सोच्चा जेणेव कंडरिए रायरिसी तेणेव उवागच्छइ, कंडरीयं वंदइ नमसइ, कंडरीयस्स सरीरं सवाबाहं सरुयं
पासइ २ जेणेव थेरा तेणेव उवागच्छइ, थेरे वंदइ, एवं वयासी-अहन्नं भंते ! कंडरीयस्स अणगारस्स अहापवत्तेहिं * तिगिच्छिएहिं फासुएसणिज्जेहिं ओसहभेसज्जभत्तपाणेहिं तिगिच्छं आउट्टामि, तुब्भे णं भंते ! मम जाणसालासु समव
सरह । तए णं थेरा पुंडरीयस्स रन्नो एयमढे पडिसुणिंति २ जाव जाणसालासु विहरति । तए णं से पुंडरीए कंडरी
यस्स तिगिच्छं आउट्टेइ । तते णं तं मणुन्नं असणं ४ आहारंतस्स समाणस्स से रोगायंके खिप्पामेव उबसंते हढे जाए उ० अ०२७ मा
आरोगे बलियसरीरे। तते णं से थेरा रायाणमापुच्छित्ता अब्भुजयविहारेण विहरति । से रोगायंकाओ विप्पमुक्के वि समाणे 4