________________
द्वितीय परीपहाध्ययनम्..
श्रीउत्तरा
जो सो अप्पसुओ सो दिवसओ रत्तीए य सेच्छाए अच्छइ । अन्नया सो आयरिओ निद्दापरिखेइओ चिंतेइ-अहो! ध्ययनसूत्रे मे भाया पुन्नवंतो जो सुहं जेमेऊण सुहेण सुयइ, अम्हं पुण मंदपुन्नाणं रत्तिं पि निद्दा नत्थि, ता सुटु केणइ श्रीनैमिच- भणियं-"मूर्खत्वं हि सखे! ममाऽपि रुचितं तस्मिन् यदष्टौ गुणा, निश्चिन्तो बहुभोजनोऽत्रपमना नक्तंदिवा शायकः । न्द्रीयवृत्तिः कार्याकार्यविचारणान्धबधिरो मानाऽपमाने समः, प्रायेणाऽऽमयवर्जितो दृढवपुर्मूर्खः सुखं जीवति ॥ १॥" न पुनर्भाव
यति यथा-"नानाशास्त्रसुभाषिताऽमृतरसैः श्रोत्रोत्सवं कुर्वतां, येषां यान्ति दिनानि पण्डितजनव्यायामखिन्नात्मनाम् ।। ॥५१॥
X तेषां जन्म च जीवितं च सफलं तैरेव भूर्भूषिता, शेषैः किं पशुवद्विवेकरहितैर्भूभारभूतैर्नरैः ॥२॥" एवं च नाणपओ
सओ तेण नाणावरणिजं कम्मं बद्धं । सो तस्स ठाणस्स अणालोइयपडिक्कतो कालमासे कालं किच्चा देवलोएसु उववन्नो। तओ चुओ इहेव भारहे वासे आहीरघरे दारओ जाओ । कमेण वडिओ जोधणत्थो जाओ विवाहिओ य । दारिया जाया अतीवरूववई । सा य भद्दकन्नया । कयाइ ताणि पियापुत्ताणि अन्नेहिं आभीरेहिं समं सगडं घयस्स भरेऊणं नगरं विकिणणटुं पट्ठियाणि । सा य कन्नया सारहित्तं सगडस्स करेइ । ततो ते गोवदारया तीए रूवेणऽक्खित्ता तीसे सगडस्स अब्भासगयाइं सगडाई उप्पहेण खेडंति तं पलोइंता । ताई सवाई सगडाई उप्पहेणं भग्गाइं । तओ तीए नामकं कयं 'असगड' त्ति, इयरस्स 'असगडपिय' त्ति । तस्स तं चेव वेरग्गं जायं । तं दारियं परिणावेउं सवं च घरसारं दाऊण पञ्चइओ । तेण तिन्नि उत्तरज्झयणाणि जाव अहीयाणि ताव असंखे उद्दिढे तं नाणावरणं कम्ममुइन्नं । गया दो वि दिवसा आयंबिलछट्टेण, न एगो वि आलावगो एइ । आयरिएहिं भन्नइ-जइ न उढेइ ता एयमज्झयणमसंखयमणुण्णविजइ । सो भणइ-एयस्स केरिसो जोगो ?। आयरिया भणंति-जाव न उठेइ ताव आयंबिलं । सो भणइ-अलाहि मे अणुन्नाए णं । एवं तेण अधियाणेण आयंबिलाहारेणं बारसहिं संवच्छरेहिमहिन्जि
COM
