________________
पड्विंश
उत्तराध्ययन ॥४८॥
कार्थत्वात् कुर्यात् , ध्यानं चेहार्थपौरुषीत्वादस्या अर्थविषये एव मानसादिव्यापारणमुच्यते । तृतीयायां भिक्षाचर्यामुपलक्षणत्वाद्भोजनबहिर्गमनादि । चतुर्थ्यां पुनः खाध्यायं, इहापि प्रतिलेखनादिकमुपलक्षणाद्वारामिति ॥ १२ ॥ मध्ययनम्..
ा (२६) यदुक्तं प्रथमां पौरुषीमित्यादि, तज्ज्ञानार्थमाह
ॐगा १२-१५ मूलम्-आसाढे मासे दुपया, पोसे मासे चउप्पया।चित्तासोएसुमासेसु, तिपया हवइ पोरिसी ॥१३॥ ___ व्याख्या-'दुप्पयत्ति' यदा पुरुषादेस्थितस्य दक्षिणकर्णनिवेशिततरणिमण्डलस्य आषाढपूर्णिमादिने जानु-1 च्छाया द्विपदा स्यात्तदा पौरुषी, एवं सर्वत्रापीति ॥ १३ ॥ इदं च पौरुषीमानमाषाढादिपूर्णिमासु ज्ञेयं, तदनु तु वृद्धिहानी एवम्मूलम्-अंगुलं सत्तरत्तेणं, पक्खेणं तु दुअंगुलं । वड्ढए हायए आवि, मासेणं चउरंगुलं ॥ १४॥ ____ व्याख्या--अङ्गुलं सप्तरात्रेणेति दिनाविनाभावित्वाद्रात्रीणां सप्ताहोरात्रेण वर्द्धते दक्षिणायने, हीयते उत्तरायणे । इह च सप्तरात्रणेत्यत्र सार्द्धनेति शेषो द्रष्टव्यः, पक्षणालद्वयवृद्धरुक्तत्वात् । अन्यच्च केषुचिन्मासेषु दिनचतुद्देशकेनाऽपि पक्षः सम्भवति, तत्र च सप्तरात्रेणाप्यङ्गलवृद्धिहान्या न दोषः ॥ १४ ॥ केषु पुनमोसेषु चतुदेशभिदिनेः
॥४८॥ पक्ष इत्याह-- मूलम्-आसाढबहुलपक्खे, भदवए कत्तिए अपोसे अ।फग्गुण-वइसाहेसु अ, नायवाओमरत्ताओ१५
