________________
*CRECTOR
KI॥ २०॥ मरुभूतिर्गतोऽस्तीति, निश्शंकं रममाणयोः ॥ वसुन्धराकमठयो-स्तमन्यायं ददर्श च !॥ २१ ॥ अक्ष-|| त्रयोविंश. |मोऽपि स तद्रष्टुं, भीरुर्लोकापवादतः ॥ चकार न प्रतीकारं, निरगाच ततो द्रुतम् ॥ २२ ॥ गत्वा चोवाच तत्स-13मध्ययनम्. व-मरविन्दमहाभुजे ॥ मापोऽप्यादिक्षदारक्षा-स्तन्निर्वासयितुं पुरात् ॥ २३॥ तेऽपि गईभमारोप्य, रसद्विरसडि-11
पार्श्वनाथ
चरित्रलेशः ण्डिमम् ॥ शरावजीर्णपन्नद्धा-मालामालितकन्धरम् ॥ २४ ॥ उच्चैरुद्घोषिताकार्य, रक्षामूत्रविलेपनम् ॥ कमठं
२१-३५ भ्रमयित्वान्त-नगरं निरवासयत् ! ॥ २५॥ [युग्मम् ] एवं विडम्बितो जात-वैराग्यो विपिनं गतः॥ कमठस्तापसीभूया-ऽऽरेभे बालतपो भृशम् ॥ २६ ॥ मरुभूतिस्ततो जात-पश्चात्तापो व्यचिन्तयत् ॥ धिग्मां राज्ञे गृहच्छिद्रं, प्रोच्याग्रजविडम्बकम् ! ॥ २७ ॥ गृहदुश्चरितं जातु, प्रकाश्यं नैव कस्यचित् ॥ इति नीतिवचोऽप्यद्य, व्यस्मा हि रुषाकुलः ! ॥ २८ ॥ क्षमयामि तदद्यापि, मन्तुमेनं निजाग्रजम् ॥ ध्यात्वेति तद्वनं गत्वा, सोऽपतत्तस्य पादयोः ॥ २९ ॥ कमठो दुर्धियामेक-मठो दुष्कर्मकर्मठः ॥ विडम्बनां तां तन्मूलां, मृत्योरप्यधिकां स्मरन् ॥ ३०॥ मूर्भि3 प्रणमतो भ्रातु-स्तदोत्क्षिप्याऽक्षिपच्छिलाम् ॥ दुष्टस्य सान्त्वनं नूनं, शान्तस्याग्नेःप्रदीपनम् ! ॥३१॥ [युग्मम् ] तत्प्रहारक्षुण्णमौलि-मृत्वाऽऽर्तध्यानयोगतः ॥ मरुभूतिरभूद्विन्ध्या-चले यूथाधिपो द्विपः ॥ ३२॥ । इतश्च शरदि क्रीडन् , समं स्त्रीमिहोपरि ॥ अरविन्दनृपोऽपश्य-रक्षणालब्धोदयं घनम् ॥ ३३ ॥ शक्रचापाञ्चितं तं च, गर्जन्तं हृद्यविद्युतम् ॥ अहो रम्योयमित्युचै-वर्णयामास भूधवः ! ॥३४॥ मेघः स तु क्षणायोनि, व्यानशे तैलवजले ॥ क्षणाचाऽपुण्यवान्छाव-द्वातोद्भूतो व्यलीयत !॥ ३५ ॥ ततो दध्यौ नृपो दृष्ट-नष्टोऽसौ जलदो
