________________
उत्तराध्य
अध्य०२६
॥२६॥
यनसूत्रम् ॥२६॥
यपदार्थविषयसम्यक्त्वविशेषा इत्यर्थः, तान् विशोधयति । द्रव्यानुयोगाभ्यासात्तद्विषयशङ्कादिमालिन्यापनयनेन विशुद्धान् करोति, शेषं स्पष्टम्॥ | मूलम-कायसमाहारणयाए णं भंते ! जीवे किं जणयइ ? कायसमाधारणयाए णं चरित्तपज्जवे विसोहेइ, ||
चरित्तपज्जवे विसोहित्ता अहक्खायचरित्तं विसोहेइ, अहक्खायचरित्तं विसोहित्ता चत्तारिकेवलीकम्मंसे खवेइ, तो पच्छा सिझइ, बुज्झइ मुच्चइ परिनिव्वाइ सव्वदुक्खाणमंतं करेइ ॥५८॥६॥ ___व्याख्या-कायसमाधारणया संयमयोगेषु शरीरस्य सम्यग्व्यापारणरूपया 'चरित्रपर्यवान्' चरित्रभेदान् क्षायोपशमिकानिति गम्यते विशोधयति, तांश्च विशोध्य यथाख्यातचारित्रं विशोधयति, सर्वथा ह्यसत उत्पत्त्यसम्भव इति पूर्वमपि कथञ्चित्सदेव तच्चारित्रमोहोदयमलिनं | तनिर्जरणेन निर्मलीकुरुते, शेषं प्राग्वत् ॥५८॥६०॥ इत्थं समाधारणात्रयात् ज्ञानादित्रयस्य विशुद्धिरुक्ता, अथ तस्यैव फलमाहEI मूलम्-नाणसंपन्नयाए णं भंते ! जीवे कि जणयइ ? नाणसंपन्नयाए णं सवभावाहिगर जणयइ, नाण
संपन्ने अणं जीवे चाउरंते संसारकंतारे न विणस्सइ, जहा सूई ससुत्ता पडिआवि न विणस्सइ तहा जीवे ससुत्ते संसारे न विणस्सइ, नाणविणयतवचरित्तजोगे संपाउणइ, ससमयपरसमयसंघायणिज्जे भवइ ॥ ___ व्याख्या-ज्ञानमिह श्रुतज्ञानं तत्सम्पन्नतया 'सर्वभावाभिगम' सर्वपदार्थावबोधं जनयति, ज्ञानसम्पन्नश्च जीवश्चतुरन्ते संसारकान्सारे 'न विनश्यति' न मुक्तिमार्गाद्विशेषेण दूरीभवति, अमुमेवार्थ दृष्टान्तद्वारा स्पष्टतरमाह-यथा सूची 'ससूत्रा' दवरकयुक्ता पतितापि कचवरादौ 'न विनश्यति' न दूरीभवति, तथा जीवः सह सूत्रेण-श्रुतेन वर्तते यः स ससूत्रः संसारे न विनश्यति । अत एव ज्ञानं चावध्यादि विनयश्च
VA-EECE
