________________
अध्य.९
उत्तराध्ययनसूत्रम् ॥५१॥
मूलम्-पासाए कारइत्ताणं, वद्धमाणगिहाणि अ । वालग्गपोइआओ अ, तओ गच्छसि खत्तिआ ! ॥२४॥ ___व्याख्या-प्रासादान् कारयित्वा वर्धमानगृहाणि चानेकधा वास्तुशास्त्रोक्तानि 'वालग्गपोइआओत्ति' देशीभाषया वलभीश्च कार - यित्वा, अशेषरचनाविशेषोपलक्षणञ्चैतत्, ततो गच्छ क्षत्रिय!। अनेन यः प्रेक्षावान् स सति सामर्थ्य गृहादि कारयति, प्रेक्षावांश्च | भवानिति सूचितमिति सूत्रार्थः ॥२४॥ * मूलम्-एयमढे निसामित्ता, हेऊकारणचोइओ । तओ नमी रायरिसी, देविंदं इणमब्बवी ॥२५॥ मूलम्-संसयं खलु सो कुणइ, जो मग्गे कुणइ घरं । जत्थेव गंतुमिच्छिज्जा, तत्थ कुविज्ज सासयं ॥२६॥
व्याख्या-संशयं सन्देहं खलु निश्चये स कुरुते यथा कदाचिन्मे गमनं न भवेदपीति यो मार्गे कुरुते गृहं, गमननिश्चये हि तत्करणायोगात् । ननु गमननिश्चये कुतो मार्गे गृहं न क्रियते ? इत्याह-यत्रैव वाञ्छितप्रदेशे गन्तुमिच्छेत् 'तत्थेति' सावधारणत्वा
द्वाक्यस्य तत्रैव कुर्वीत स्वस्यात्मन आश्रयः स्वाश्रयस्तं, ततोऽयमर्थः इदं तावदिहावस्थानं मार्गावस्थानप्रायं तदिह गृहादि न क्रियते, - यत्तु जिगमिषितमस्माभिर्मुक्तिपदं तदाश्रयविधाने च प्रवृत्ता एव वयमिति सिद्धसाधनमेतदपीति सूत्रार्थः ॥२६॥
मूलम्-एयमटुं निसामित्ता, हेऊकारणचोइओ । तओ नर्मि रायरिसिं, देविंदो इणमब्बवी ॥२७॥ मूलम्-आमोसे लोमहारे अ, गंठिभेए अ तक्करे । नगरस्स खेमं काऊणं, तओ गच्छसि खत्तिआ! ॥ २८॥
व्याख्या-आ समन्तात् मुष्णन्तीत्यामोषाश्चौरास्तान् लोमहारा ये निर्दयतया स्वविघातशकया च जन्तून् हत्वैव सर्वस्वं हरन्ति,
UTR-2
॥५१॥
