________________
अष्टादशमध्ययनम् कुंथुनाथचरित्रम् १९-२३
उत्तराध्य
|| गणिनो जिनः ॥१९॥ षष्टिः सहस्रा वतिनां, साध्वीनां ते सषट्शताः ॥ एकोनाशीत्या सहस्र-र्युक्तं लक्षमुपासकाः यनसूत्रम्
॥२०॥ एकाशीतिसहस्राग्रं लक्षत्रयमुपासिकाः। एवं चतुर्विधस्संघ:, प्रभोविहरतोऽभवत् ॥२१॥ [ युग्मम् ] ॥३१०॥३|
कौमारराज्यचक्रित्व-चारित्रेषु समांशकम् ॥ जीवितं पञ्चनवति-सहस्राब्दान्यभूद्विभोः ॥ २२ ॥ समं सहस्रेण मुनीश्वराणां, संमेतशैलेऽनशनं प्रपन्नः ॥ मासेन सोऽर्हन् शिवमाससाद, सुरेश्वरैस्तन्महिमा च चक्रे ॥२३॥ इति श्रीकुंथुनाथकथा ॥ ३९ ॥ मूलम्--सागरंतं चइत्ता णं, भरहं नरवरीसरो । अरोवि अरयंपत्ती, पत्तो गइमणुत्तरं ॥४०॥
व्याख्या-- व्यक्तं नवरं 'अरयंपत्तोत्ति' रजसः कर्मणोऽभावोऽरजस्तत्प्राप्तः, प्राप्तो गतिमनुत्तराम् । तद्वत्तलेशस्त्वेवम्
जम्बूद्वीपप्राग्विदेहे; वत्साह्वविजयेऽभवत् ॥ निःसीमविक्रमः सीमा-पूर्यां धनपतिर्नृपः ॥१॥ संवराह्वमुनेः पार्श्वे, प्राव्रजत् सोऽन्यदा मुदा ॥ स्थानरर्हद्भक्तिमुख्यै-राजयज्जिननाम च ॥ २॥ चिरं तप्त्वा तपस्तीव्र, प्रपाल्य व्रतमुत्तमम् ॥ प्रायं प्रपद्य स सुरो, जज्ञे ग्रैवेयकेऽन्तिमे ॥३॥ इतश्च भरतेऽत्रैव, श्रीहास्तिनपुरेऽभवत् ॥ राजा सुद
र्शनो लोक-दर्शनानन्दिदर्शनः ॥४॥ देवीसंज्ञाऽभवद्देवी, तस्य देवीव सुन्दरा ॥ जीवो धनपतेश्च्युत्वा, तस्याः कुक्षा| ववातरत् ॥५॥ चतुर्दश महास्वप्नां-स्तदा राज्ञी ददर्श सा । ज्ञानत्रयधरस्तस्या, गर्भोऽपि ववृधे सुखम् ॥६॥
गाथा४०
अरनाथचरित्रम्
UTR-2
॥३१०॥
१ त्रिंशद्गणधरान् जिनः ।। इति 'घ' संज्ञकपुस्तके चतुर्थपादः ॥
