________________
उपासक दशा:
नम् ।
||७८॥
1.७८॥
खलु तुम्भं केइ पुरिसे वायाहय वा पलव्यं या कोलालभण्डं बहरइ वा जाब परिवेइ वा, अग्गिमित्ताए | वा भारियाए सद्धिं विउलाई भोगभोगाई सुञ्जमाणे विहरइ, नो वा तुमं तं पुरिसं आओसेज्जसि वा हणिज्जसि वा जाव अकाले चेव जीवियाओ क्रोवेज्जिसि, जद नत्थि उहाणे इ वा जाव परक्कमे इ या नियया सव्वभावा । अह णं तुब्ध केइ पुरिसे वायाहय जाब परिवेइ वा, अग्गिमित्ताए वा जाब बिहरइ, तुम वा तं पुरिसं आओ-18 सेसि वा जाव ववरोवेसि, तो जं वदसि नथि उठाणे इ वा जाय नियया समभावा तं ते मिच्छा । एत्थ णं से सदालपुत्ते आजीविओवासए सम्बुद्ध।
८. तए णं से सद्दालपुत्ते आजीविओवासए समणं भगवं महावीरं वन्दइ नमसइ, वन्दित्ता नमसित्ता एवं वयासो-'इच्छामि गं भन्ते ! तुभं अनिए धम्म निसामेत्तर' । तए णं समणं भगवं महावीरे सदाल पुत्तस्स आजीविओवासगस्स तीसे य जाय धम्म परिकहेइ । तए णं से सदालपुते आजीवि श्रीवासए समणस्स भगवो महावीरस्स अन्तिए धम्म सोच्चा निसम्म हटतुटु० जाब हियए जहा आणंदो तहा गिहिधम्म पडिवज्जइ । नवरं एगा हिरणकोडी निहाणपउत्ता, एगा हिरणकोडी बुड्रिपउत्ता, एगा हिरण्णकोडी पवित्थरपउत्ता, एगे वए दसगोताहस्सिएणं वएगं, जाव समणं भगवं महावीरं वन्दा नमं पड़, वन्दित्ता नमंसित्ता जे गेव पोलासपुरे नयरे नेणेव उवागच्छा, उबागच्छित्ता पोलासपुरं नयरं मज्झम्मणं जेणेव राए मिहे जिणेव अग्गिमित्ना भाग्यिा तेणेय उवागच्छद । उवागच्छिता अग्गिमिनं भारियं एवं वयासी-एवं खलु देवाणु