________________
| द्वितीय
श्रीउत्तरा- थूलभद्दे अन्नं मणुस्सं नेच्छइ। तीसे कोसाए डहरिया भगिणी उवकोसा तीए सह वररुई परिवसइ । सो सिरिओ ध्ययनसूत्रे : वररुइस्स छिड्डाणि मग्गइ । सो भाउज्जायामूले भणइ-एयस्स निमित्तेण अम्हे पिउमरणं भाइविओगं च पत्ता, तुज्झXI परीपहाश्रीनैमिच- | वि विओगो जाओ, एयं सुरं पाएहि। तीए भगिणी भणिया-तुमं सुरामत्तिया एस अमत्तओ, जं वा तं वा भणिहिसि, ध्ययनम् । न्द्रीयवृत्तिः एयं पि पाएहिं । सा पाएइ । सो नेच्छइ । सा भणइ-अलाहि मज्झ तुमे । ताहे सो तीए अविओगं मग्गंतो चंदप्पभं
| सुरं पियइ । लोगो जाणइ-खीरं ति। कोसाए सिरियस्स कहियं । अन्नया राया भणइ सिरियं-एरिसो मम हिओ तव ॥३०॥
| विया आसि । सिरिओ भणइ-सच्चं सामि ! परमेयं मत्तवालएण अम्हकयं । राया भणइ-किं मजं पियइ वररुई ?
आमं। कहं ? पेच्छह । सो राउलं आगओ। ततो तेणुप्पलं मयणफलेण भावियं मणुस्सहत्थे दिन्नं। एयं वररुइस्स देजाहि, इमाणि अन्नसिं। तेण अत्थाणीए समागयस्स तं वररुइस्स दिन्नं । तेण उस्सिंघियं भिंगारेण आगयं। निच्छूढो खिसिओ चाउवेजेण पायच्छित्तं से दिन्नं । तत्ततउयं पिज्जाविओ मओ । थूलभहसामी वि संभूयविजयाणं सयासे घोरागारं तवं करेइ।। विहरंतो पाडलिपुत्तमागओ। तिन्नि अणगारा अभिग्गहे गिण्हंति। एगो सीहगुहाए, तं पेच्छंतो सीहो उवसंतो। अन्नो सप्पवसहीए, सोऽवि दिट्ठीविसो उवसंतो। अन्नो य कवफलए, थूलभद्दो कोसाए घरे, सा तुट्ठा । 'परीसहपराजिओ आगओ' त्ति भणियं-किं करेमि ?, उज्जाणगिहे ठाणयं देहि, दिन्नं। रत्तिं सवालंकारविभूसिया आगया। चाडु पकया । सो मंदरो इव निकंपो न सकइ खोभेउ। ताहे सब्भावेणं पजुवासइ। भगवया वि पडिबोहिया। कहं ?–'सरिलक्खेहिं समुद्दो, | बहूहिं कहाऽसणेहिं जइ जलणो। तोसिजइ ता जीवो, विसएहिं अतित्तपुवो त्ति॥९॥ सुइरं वसिओ सह बंधवेहिं रमिऊण
॥३०॥ A हिययइटेहिं । सुइरं च सरीरं लालियं पि छड्डेवि गंतवं॥१०॥ इट्ठजणं धणधन्नं, विसया पंचंगवल्लहं देहं । एक्कपए मोत्तवं, |
तहा वि दीहाऽऽसजीवाणं ॥११॥ एवमाइ सोऊग साविगा जाया। भणइ-जइ रायवसेणं अन्नेणं समं वसेज्जा । इरहा