________________
भिल्लसामिओ झत्ति । एत्यंतरम्मि कुमरो, नियपरिवारं पलोएइ ॥ १९६ ॥ जाव न रहे न तुरए, सेवयपुरिसे य णेय वरसुहडे । एगरहेणं कुमरो, संचलिओ नियपुराहुत्तं ।। १९७ ॥ कह कहवि तं अरन्नं, सो कुमरो लंघिऊण भयरहिओ । गोउलमेगं पत्तो, गावीनिवहेण रमणीयं ॥ १९८॥ एत्थंतरम्मि कुमरं, दलूणं गोउलाउ दो पुरिसा । पत्ता कुमरसमीवं, भणंति महुरेहि वयणेहिं ॥ १९९॥ कत्तो सि तुमं नरवर! ?, कत्थ व वञ्चिहिसि कहसु अम्हाणं? । संखउरे वच्चामो, भणिया ते रायतणएणं ॥ २० ॥ तो तेहि पुणो भणियं, सुपुरिस! अम्हे वि तुज्झ सत्थेणं । संखउरे | वच्चामो, जइ सुपसाओ तुम होसि ॥ २०१॥ एवं ति होउ पडिव-जिऊण जोएइ जा रहे तुरए । ता सत्थेल्लयपु| रिसा, भणंति एतारिसं वयणं ॥ २०२ ।। एएणं मग्गेणं, अत्थि महंतं अईव कंतारं । तस्स य मज्झे चिट्ठइ, चोरो दुजोहणो चंडो ॥ २०३ ॥ मयमत्तो गलगजिं, कुणमाणो करिवरो य अइविसमो । दिट्ठीविसो य सप्पो, वग्यो तह दारुणो अत्थि ॥ २०४ ॥ अन्ने वि सावयगणा, कूरा मंसासिणो य दुप्पेच्छा । एवं नाऊण मणे, वच्चसु एएण मग्गेण ॥ २०५ ॥ कुमरेण तओ भणिया, मा कुणह भयं पयट्टह पहम्मि । कुसलेणं संखउरे, संपत्तादेमि किं बहुणा ?
२०६ ॥ एवं निसामिऊणं, अण्णे सत्थेल्लया णरा बहवे । रायतणएण समयं, संचलिया मुक्कभयपसरा ॥ २०७ ॥ एत्यंतरम्मि एगो, दीहजडामउडभूसियसरीरो । भसमुद्धूलियगत्तो, तिसूलचक्केण य सणाहो ॥ २०८ ॥ परिचारय* परियरिओ, पिच्छियलिंगेण वावडकरग्गो । तेयस्सी सुपसिद्धो, महवइओ तत्थ संपत्तो ॥ २०९ ॥ तेण य भणिओ X
कुमरो, तुम्ह सुसत्थेण पुत्त ! अहयं पि । संखउरे वच्चामी, तित्थाणं दसणनिमित्तं ॥ २१० ॥ अन्नं च मह समीवे, कइवि हु चिट्ठति पुत्त ! दीणारा । बलिपूयत्थं दिन्ना, देवाणं धम्मियणरेहिं ॥ २११॥ ते गेण्हेसु महायस!, वच्चामो जेण निन्भया अम्हे । एवं बहु भणिऊणं, समप्पिओ दविणनिवहो त्ति ॥ २१२ ॥ ताहे सो परितुट्ठो, आसीसं देइ
YOXOXOXOXOXOXOXOXOXOXOXOX
