________________
आवश्यक- धर्मचक्रवर्ती त्रिभुवनपूज्यः । अपरो मानवश्चक्रवर्ती अल्पर्द्धिरेव स्यात्, इत्युक्त्वा प्रभुदर्शनफलं तस्य प्रसाददानं दत्वा शक्रो यथागतं * नियुक्तिः * प्रतिगतः । ततः स्वामी राजगृहं गतः । तत्र बहिस्तन्तुशालाया एकदेशे स्थितः । मासक्षपणं प्रभुश्चक्रे । तदा च मङ्खलिनामा मङ्खस्तद्भार्या * श्रीतिलका- * सुभद्रा गुर्विणी । शरवणविषये गोबहुलब्राह्मणस्य गोशालायां प्रसूता तत्पुत्रस्य गौणं गोशाल इति नामाऽभूत् । स च प्रवृद्धो * चार्यलघुवृत्तिः अधीतमझुविद्यश्चित्रफलकपाणिरेकाकी हिण्डमाणो राजगृहे यत्र प्रभुरस्ति तत्रैवाऽऽगत्य वर्षावासं तस्थौ । तत्र च मासक्षपणपारणके * २६३ * अन्तर्विजयस्य गृहे विपुलेन भोजनविधिना प्रभुः प्रतिलाभितः, पञ्चदिव्यानि प्रादुर्भूतानि, तदा गोशालस्तत्रागत्य तं दृष्ट्वा प्रभो ! *
त्वच्छिष्योऽहमित्यूचे । स्वामी मौनेनाऽस्थात् । द्वितीयपारणकं आनन्दगृहे खाद्यकविधिना । तृतीयपारणकं सुनन्दगृहे कामगुणम् ।* * ततश्चतुर्थमासक्षपणं स्थितः । तत्र च कार्तिकीपूर्णिमादिने गोशालोऽप्राक्षीत् । किमहमद्य भक्तं लप्स्ये ? सिद्धार्थेनोक्तं साम्लकोद्रवकूर है * कूटरूपकं च दक्षिणायां, सोऽथ तन्नगरमत्यादरेण सकलमपि भ्रान्तः परं न किञ्चित् प्राप्तवान् । अपराह्ने चैकेन कर्मकारेण साम्ल: * *कोद्रवकूरो दत्तो भुक्तश्च रूपकः परीक्षे दर्शितो यावत्कूटः । तेन चिन्तितं यस्य यद्भावि तस्य तद्भवति, नान्यथा । ततो लज्जितो द्वितीयदिने * *आगतः । ततश्चतुर्थक्षपणपारणकदिने राजगृहात्प्रभुद्वितीयवर्षारानं स्थित्वा निर्गतः ।।४७२-४७३ ।। क्वागादित्याह - * कुल्लाग बहुल पायस दिव्वा गोसाल दिट्ठ पव्वजा । बाहिं सुवनखल पयसथालि नीईगहणं च ।।४७४।।
सामायिकनियुक्तिः निर्गमद्वारे श्रीवीरवक्तव्यता गोशाल: गाथा-४७४
२६३
१. 'निअइगहणं तु' प 'नीइइ...' ल, 'नीईय...' ल ।
KKKKKA
**
