________________
मल्लीकुमारी प्रत्ये रागवाळो थयो अने पोतानी साथे तेनुं लग्न थाय तेवुं कहेण करवा शीघ्रताथी पोताना दूतने मिथिलानगरी विषे कुम्भराजा पासे मोकल्यो.
। ५ अदीनशत्रू ।
ते काल अने समये कुरुदेश नामनो देश हतो. तेमां हस्तिनापुरनामनुं नगर हतुं स्यां अदीनशत्रूनामनो राजा राज्य करतो हतो. मिथिलानगरीना राजा कुम्भने मल्लीकुमारीथी लघुवयनो मल्लदीन नामनो युवराज कुमार हतो. एक बखत ते कुमारने गृहउद्यानविषे चित्रसभा चितरावानी प्रबल भावना थह आथी चित्रकारोना समूहने बोलाव्यो अने चित्रसभा चितरवानी आज्ञा करी, सर्वे चित्रकारोए प्रथम भीतरूपपीठिका शुद्ध करी जुदा जुदा प्रकारना रूपो चितरवा लाग्या. आ चित्रकारोमां एक चित्रकारने एवी लब्धि हती के कोह पण वस्तुनो एक अंश देखे एटले आखंय तेनुं रूप पोते आलेखी शके छे. एक वखत ओझलपडदामां रहेली मल्लीकुमारीना पगनो अंगुठो तेना जोवामां आवतां तेना रूप प्रमाणेनुं चित्र आलेखवानो भाव थयो आथी तेनुं आबेहुब रूप चितर्यु. चित्रकाम सर्वे पुरुं थया पछी कार्य समाप्त थयानी जाण मल्लदिनने चित्रकारोए करी, हर्षित बनेला मल्लदिन्नयुबराजे सर्व राज्यपरिवार सहित चित्रसभा जोवा मांडी, जेम जेम जुवे छे तेम तेम आनन्दनी वृद्धि थाय छे. आगल जतां चित्रेली मल्लीकुमारीने आबेहुब जोतां अनेक विकल्प करतां आ मारी वडील बहेन मल्लीकुमारीनुंज चित्र छे तेवुं मनमां नक्की करी अति कोप पामेला युवराजे ते चित्रकारनो वध करवानो हुकम कर्यो. चित्रकारनो वध थवानो आदेश थयानी वात बीजा चित्रकारोए सांभळी तेथी मेटं लई युवराज पासे सदर हु चित्रकारनी लब्धिनी हकीकत जणावी अने वध सिवायनो दंड-सजा करवानी विनंति करी, युवराजे तेनो अंगुठो छेदवो अने हदपार करवो आबो हुकम
