________________ उपशमश्रेणिः // 383 // विशेषाव कृतां महतीं, एवं जहा रोगो तहा पएसकामं, जहा वीरपाणं तहा तवो, पीडा तुल्लादि, ततः शुभं, कथं 1, इह निरयगतिनामादिकोव्याचार्य 4 प्रकृतयो नहि नारकादिभावेनानुभूयन्ते यतिना, न चाननुभूय तद्विनिवृत्तिः, अतोऽवसीयते तपसा प्रदेशकर्मणोऽनुभूतिरिति गाथार्थः वृत्ती दि॥१३०४॥स च दर्शनसप्तकोपशमात् परतस्तु क उच्यते ? इत्यत आह-अत्र गाथाद्वयमधिकं ताडपत्रपुस्तके दृश्यते-'दंसणे'त्यादि, // 383 // |'तद' इत्यादि गतार्था / 'तस्सासंखिजभागपिति तस्य लोभस्यासंख्येयतममपि भागमुपशमयन् सूक्ष्मसंपरायो मण्यते / / | एतच्चोत्तरगाथासम्बन्धनार्थमभ्यधायि // 1308 // आह च-'लोभाणु' मित्यादि / लोभचरमासंखेजभागे खंडे वेएंतो उवसामगसेडीए वा खवगसेढीए वा सुहुमसंपरायो भन्नइ, यथाख्याता किञ्चिन्न्यून इति गाथार्थः // 1309 // खवओ वा प्रस्तुताभिधानं चेत्तन्न, यतः-'उव' इत्यादि / 'तस्समभागों तत्समानदेश इति भावना, ततः सूक्ष्मेत्यादिसम्बन्ध इति गाथार्थः 5 // 1310 // स च- 'बद्धाऊ' इत्यादि / बद्धायुः प्रतिपन्नः श्रेणिगतो वा सामान्येन प्रशान्तमोहो वा विशेषेण यदि कश्चित् कालं करोति ततोऽनुत्तरवैमानिकेषूत्पद्यते, बद्धस्यायुष्कस्य वेद्यमानत्वात् , च्युते त्वनियमो, नानागतित्वादिति गाथार्थः // 1311 // अनी'त्यादि / अथानिबद्धायुः प्रतिपद्यते ततो भूत्वा प्रशान्तमोहो मुहूर्त्तमात्राद्धां कालं उदितकषायः प्रोद्दीप्तलोभाणुः क्वचिद्दण्डकादौ विषये 'निवर्तते' प्रतिपतति श्रेणिप्रतिलोमं अधोमुख इत्येतावत्कालस्थितित्वादस्या इति // 1312 // महदेतदत्यद्भुतं, निधानलाभोऽपि न दौर्गत्यापगमोपहतजीवस्य भवतीत्यत उपदेशमाहउवसामं उवणीया गुणमहया जिणचरित्तसरिसंपि। पडिवायंति कसाया किं पुण सेसेसरागत्थे ?।नि११८॥ दबदूमियंजणदुमो छारच्छन्नोऽगणि ब्व पच्चयो / दावेइ जह सरूवं तहस कसाओदए भुज्जो // 1314 // GROBLACKASAA KARERAKAROGACASSACRE %