________________ विशेषावक कोट्याचार्य वृत्ती प्रत्याख्यानाः // 367 // // 367 // सव्वं पञ्चक्रवाणं वरेंति ते जं न देसमेएणं / पञ्चक्खाणावरणा आ मजादीसदत्थेसु // 1240 // नासंतस्सावरणं न सतोऽभव्वाइविरमणपसंगा। पच्चक्खाणावरणा तम्हा तस्संभवावरणा // 1241 // उदए विरइपरिणई न होइ जेसिं खयाइओ होइ / पच्चक्खाणावरणा त इह जहा केवलावरणं // 1242 // 'तइये त्यादि / सर्वविरतिलक्षणतृतीयगुणघातित्वात् क्षपणक्रमाद्वा तृतीयाः, कषायाः प्राग्वत् , पुनश्च समानाधिकरणः, तेऽपि चक्रोधादय एव चत्वारस्तेषामुदये, किंविशिष्टानां?-आवृण्वन्तीत्यावरणाः प्रत्याख्यानं-विरतिरूपं चारित्रं तस्यावरणा इति प्रत्याख्याहै नावरणाः, प्रत्याख्यानावरणा एव नामधेयं येषां ते तथोच्यते तेषां, तत्रैतत्स्यात्-अप्रत्याख्याननामधेयानामुदये न प्रत्याख्यानं ल-8 भ्यते, ना प्रतिषिद्धत्वाद् , इहापि आवरणशब्देन तस्यैव प्रतिषेधात् क एषां मिथो विशेषः 1 इति, उच्यते-तत्राहि-नञ् सर्वप्रतिषेधे, | इह पुनराको मर्यादेषदर्थवचनत्वात् मर्यादया वृण्वन्तीत्यावरणास्ततश्च सर्वविरतिनिषेधार्थ एवायं वर्तते, न देशविरतिनिषेधार्थोऽप्यावरणशब्दः, तथा चाह-देशश्चैकदेशश्च देशैकदेशी, तत्र देशः-स्थूरपाणातिपातः, एकदेशः, तस्यैव यथादृश्यवनस्पतिकायातिपातस्तयोर्विरतिःनिवृत्तिस्तां, लभन्त इति शेषः, अत्रापि वाक्यशेषश्चारित्रविशेषणात् तुशब्दादाक्षिप्यत इति, आह-चारित्रलाभं न तु लभन्ते, देशविरतिं पुनर्लभन्ते, अन्त्यकोटाकोटीतः क्षीणपल्योपमपृथक्त्वादिति गाथार्थः // 1239 // ते हि यतः-'सब्ब' मित्यादि / सर्व प्रत्याख्यानं आवृण्वन्त्युदिताः सन्तः, न तु देश, 'एतेणे त्यादि स्पष्टं / ननु चाऽऽवृण्वन्तीत्यावरणा इत्युक्तं अतोऽभिदध्महे-किं सतः प्रत्या ख्यानस्यावरणास्ते उतासतः, किं चातः, यद्यसतस्ततः-'नासंत' इत्यादि / 'असतः' अविद्यमानस्य प्रत्याख्यानस्य न आवरणं, साखरविषाणावरणप्रसङ्गादभावाविशेषात् , अथ चैवं पठयतां 'खरविषाणावरणनामज्जाणं'त्ति, सतश्चेदाह-न 'सतः' न विद्यमानस्य तेऽ
