________________ मृगावती दृष्टान्तः विशेषाव० Pवेणं ततो सेजंभवेण आणीया' इत्येवमादि, अथवाऽऽचार्यपारंपर्यणायातां पुनश्च स्वगुरुमिराख्यातामिति // दव्यपरंपरए उदाहरणंकोव्याचार्य | सागेयं नगरं, जियसत्तू राया, सयलरायंगपडिपुष्णो, तस्स पुरत्यिमे दिसीभाए आराममज्झे आययणं, तत्थ सुरप्पिओ नाम जक्खो वसइ, सन्निहियपाडिहेरत्तणेण मंडलप्पसिद्धो, सो य वरिसे वरिसे चितिजइ, महो य से कीरइ, चित्तिओ य चिचयरं मारेइ, // 331 // * अह न चिचिजइ जणं मारेइ, ततो राया अप्पबहुयं आलोएउं चित्तावेइ, चित्तयरा य पलायंता रबा नाया, संकलियापाडहुयाय काउं रुद्धा, गामाणि य लिहिउं कलसे पक्खित्वाणि, ततो वरिसे 2 जस्स नाम उच्छलइ सो चित्तेउं मरह, तत्थ य एगा धेरी, तीसे पुत्तो सोमडओ नाम सयलचित्तसेणिओन्वरिउत्ति, वच्चइ कालो, अनया य कोसंबीओदारओचित्ताण (वित्राण) निमित्तं सोमदेवो नाम आगओ, तस्स गिहे ओयरिओ, सिक्खइ, वचाइ कालो, अन्नया य सा थेरी वगरक्खस (वारक्खम) वारयागमणसंकाए रुयंती तेण भणिया-किं अम्मो ! स्यसि ?, सा भणइ-पुत्त! नियवावारं कुरु, 'जो यणदुहिए.' गाहा, तीए कहियं, सो भणइ-अहं चित्तिस, सा भणइ-सरिसं चेव रोवणयं, तुमंपि मे पुत्तोत्ति, तओ तेण सा बोहिया, तहाऽहं एईए जताए चित्तिस्सं जहा न मरिस्संति, तीएऽवि पडिवन्नं, कयाइ एयपि भवइत्ति, तओ तहिं चेव बरिसे उच्छल्लियं सोमदेवाडय)स्स नामयं, खेडिओ वारओ, तत्तो सोमदेवो छट्ठभत्तं काऊण गतो जक्खगिह, व्हायसुइभएणाणाहयं वत्थजुयलं परिहिय, अट्ठगुणाए य पोलीए मुहकमलमावरियं, णवयेहिं ण्हवणकलसेहि मजिओ जक्खो, णव येहिं कुच्चएहिं उग्घुट्ठो, सुईए मल्लए पोंडवाणयाए सेडियाए अल्लेसं धवलिओ, पवित्तोदगरायवडगादीहिं वण्णएहिं चित्तिऊग पाएसु पिडिओ, भणितो "फुडमरगयदलसामल विबुद्धवरकमलपचसरिसच्छ ! / जक्ख ! तुमे खमियब्वो तुम्ह कओ जो मए दोसो // 1 // " जक्खोऽवि भणति-तुट्ठो वरेहि वरंति, तेण भणियं-सचाणमभयं देहि, जक्खो भणति-दिण्णं चेव जं. तुम न मउत्ति, किमयेण?, अन्नं SIOSASARAN