________________ विशेषाव० कोट्याचार्य वृत्तौ ओघादिनिक्षेपाः // 303 // // 303 // नन्वेषाऽपि-न्यासनियुक्तिः नन्वेषाऽपि निक्षेपस्य व्याख्या 'भणिता' प्रतिपादिता, क्वेत्याह-'निज्जुत्तिअणुगम अनुगमाख्यद्वारस्याद्यमेदे, कः प्रत्ययः इति चेत्, उच्यते, यतः श्रूयन्ते गायन्तो निक्षेपनियुक्तयनुगमोऽनुगतो यदिदमघो निक्षिप्तम् ,अत इहैव निक्षेपार्थव्याख्याऽप्यस्तु, किमुच्यते तस्य नियुक्तयादौ व्याख्येति ?, उच्यते, सत्यमियं नियुक्तिया॑सस्य, निक्षेपस्येत्यर्थः, किंत्वियं 'नामादिनिक्षेपमात्रस्यैव नामादिन्यासस्वरूपनिरूपणमात्राथैवेयं, न तु निक्षेपशब्दार्थनिरूपणार्थापि, तस्य निरुक्तिविषयत्वादिति गावार्थः // 969 // पुनरपीदं प्रकरणं विषयविभागे व्यवतिष्ठापयिषुराह-'निक्खेव' इत्यादि / अथवा निक्षेपद्वारे सामायिकस्य 'निक्खेवमेत्तं' तत्थ अब भासिजइ, तथा तदर्थविचारमात्रं तु 'न्यासनिर्युक्तं' निक्षेपनियुक्तौ यथा 'जस्स जीवस्स वेत्येवमादि', निरुक्तौ तु शब्दविचारः, सूत्रस्पर्श च सूत्रगत एव भविष्यति, सूत्रार्थपर्यालोचनारूपत्वात्, नतु सामायिकनाम्न इति // 970 / / नामनिष्पन्नो गतः, सुत्रालापकनिष्पन्नमाह-'जो' इत्यादि / 'सुत्त'मित्यादि ।यः सूत्रपदानां नामादिन्यासः सोऽयं, सचेह प्राप्तावसरोऽपि न निक्षिप्यते, आह-किं कजं?, उच्यते, इह सूत्राप्राप्तेस्तदालापकानामविभागः, यत एवं तस्माल्लाघवार्थ सूत्रानुगमे न्यासं करिष्यत इति गाथार्थः | // 971-72 // अत्राप्याह-'इहे'त्यादि // इह यद्यसौ प्राप्तोऽपि सन्नन्यस्यते किं तेनोक्तेन ?, तद्यथा-सूत्रालापकनिष्पन्नश्चेति, उच्यते, निक्षेपमात्रमङ्गीकृत्योपदर्यत एव, नवरं केवलं, न तूपन्यस्यते, ग्रन्थगौरवप्रसङ्गात् , इत्युक्तः सत्रालापकनिक्षेपः, तदुक्तौ च निक्षेप इति॥९७३।। अथ तृतीयद्वारसम्बन्धनार्थमाह-'संपय'मित्यादि // साम्प्रतमोघादीनां निक्षिप्तत्वादनुगमः कार्य इत्यनुगमः प्राप्तः,स चानुगमो दूधा-सूत्रानुगमो नियुक्त्यनुगमश्चेति गाथार्थः॥९७४|| तत्र तावनियुक्त्यनुगमत्रिविधः-निक्षेपनियुक्त्यनुगमः उपोद्घातनियुक्त्यनुगमः सूत्रस्पर्शनियुक्त्यनुगमश्चेति / आह च-'निज्जुत्तीत्यादि पूर्वार्द्धमुक्तार्थ,तत्र 'निक्षेपस्यानुगता' निक्षेपमात्रस्यावसिता, ****************
