________________ विशेषाव कोट्याचार्य वृत्ती // 267 // *O*XXXS**** अहवा वइजोगसुयं सेसं सेसंति जं गुणन्भूयं / भावसुयकारणाओ जमप्पहाणं तओ सेसं॥ 838 // 4 केवलज्ञानं वइजोगसुयं तेसिंति केइ तेसिंति भासमाणाणं / अहवा सुयकारणओ वइजोगसुयं सुणेताणं // 839 // केवलनाणं नन्दी मंगलमिति चेह परिसमत्ताई। अहुणा स मंगलत्थो भण्णइ पगओऽणुओगत्ति // 840 // 'अथे' त्यादि, अर्थत्यानन्तर्यार्थो वक्ष्यमाणोपपत्तिभ्यः, शेषं स्पष्टम् , गाथाः षट् यावदिति शेषः // 826-827-828-829 // 267 // 1/830-831 // इह तीर्थकृत् समुत्पन्नकेवलज्ञानः सद्धर्मदेशनां करोतीति ध्वनिद्रव्यश्रुतं, स च भावश्रुताविनाभावीति तत्सम्भवेऽनि-8 टापत्तिरिति मा भूदव्युत्पन्नधियां मतिमोहोऽत उच्यते-'केवले त्यादि स्पष्टार्था, नवरं 'वइजोगति तस्यासौ वाग्योग उच्यते, शेष छद्मस्थानां श्रुतं भवति, श्रुतानुसारप्रभवत्वात् / / 832 // शेषं भाष्य कृदाह-'नाऊणे'त्यादि / केवले नैव ज्ञात्वा भाषते. नास्मद्विधवच्छ्रतेन, तदतीतत्वात् , 'पन्नवणजोगा' प्रज्ञापनीयास्तान भाषते, नेतरान् , वाग्गोचरातिक्रान्तत्वात् / / 833 // 'तत्थवी'त्यादि सुगमा // 834 // 'वई' इत्यादि / तस्यासौ ध्वनिर्वाग्योगमात्रं, नतु श्रुतं, श्रुतस्य क्षायोपशमिकत्वात् . न चासौ क्षयोपशमस्तम्यास्ति, एतदुक्तं भवति-क्षायिकं तस्य विज्ञानं, शब्दस्तु द्रव्यमात्रम् / / 835 // सुतं भवउ 'सेस'ति व्याचिख्यासुराह-'सेसमित्यादि सुगमा, 'अहवा सुयं भवति सेसं' कालमित्यध्याहारः // 836 // तथा चाह-'भण्णंतं वे' त्यादि / इह भगवता भण्यमानं न श्रुतं, शेष तु | कालं श्रुतं, तच्च 'सुणेताणं' गणहराणमित्यर्थः, अथवा 'तं चेव सद्दमेत्तं सुयं भन्नई' कथं ?, वाग्योग एव श्रुतं वाग्योगश्रुतमितिविनहः, | कुत इत्याह-कारणे कार्योपचाराद् वृष्टौ तन्दुलोपचारवत् / / 837 // 'अहवे'त्यादि / 'वइजोगसुयं सेसं'ति कोऽथः ? इत्याह-'सेसंति जं | गुणन्भूयं', कुत एतदेवमित्याह-'भावे'त्यादि पच्छद्धं कंठं, अथवा-'वई' इत्यादि, केति भणंति 'वतिजोगसुयं (हवइ) तेसिं' 'तेसिं'ति CSOLASCOSTOSEXXX