________________ गमिकागमिके अंगप्रविष्टेतरे // 202 // विशेषाव: दिगं सफलमिति गाथार्थः // 555 // यदुक्तं सूत्रकारेण-'तं समासतो चउब्विह पण्णचं, तंजहा-दव्वओ खित्तओ कालओ भाकोट्याचार्य | वओ, दव्वओणं सुयणाणी उवउत्ते सव्वदव्वाई जाणइ, न पासती'त्येवं क्षेत्रादावपीति, एतदधुना प्राह-'उव' इत्यादि / इह 'उपवृत्तौ | युक्तः सर्वतः संक्रोडितावधानः 'श्रुतज्ञानी' साधुः सर्व द्रव्यादि ज्ञेयं, द्रव्यतः पश्चास्तिकायान् क्षेत्रं लोकालोकं कालं सर्वाद्धं | भावानौदयिकादीन् गुरुलध्वादीन् वा 'जानाति' अवबुध्यते 'यथार्थ' यावत् एवं चैवं चेदं वर्चत इति / न तु पश्यत्यसम्भवात् , // 202 // मनःपर्यायज्ञानिवत् / इह च शब्दार्थज्ञानोद्भतिवेलायां यतो विशेष एव परिच्छिद्यते अतो जानात्येव, न पश्यति, श्रुतमनःपर्याय योः पश्यत्ताया अनभिधानात् , पाठान्तरं वा 'पासईत्ति, तदेव पूर्वपक्षीकुर्वनाह-केचन अभिदधति यथा जानात्येवं पश्यत्यपीति, के|| नाभिप्रायेण ते एवमाहुरित्यत आह–'सो पुण सुयनाणी तं पासति अचक्खुदंसणेणं'ति, अयमभिप्रायः-इह मतिज्ञानी श्रु तज्ञानी भवत्येव, मतिज्ञानिनश्चक्षुर्दर्शनं अचक्षुदर्शनं चोक्तमेव, दर्शनज्ञानरूपत्वात्(तस्य) 'दसणमिट्ठ तहोग्गहेहात्ति वचनात् , ततश्च |मतिज्ञानी चक्षुर्दर्शनेन पश्यति श्रुतज्ञानी त्वचक्षुर्दर्शनेन पश्यति, कस्तेषां दोषः? इत्याह-'तेसि' मित्यादि / तेषामेवं पठतां म|तिज्ञानिश्रुतज्ञानिनोः परस्पराभिन्नत्वेन 'अचक्खुइंसणसामन्नाओं ति अचक्षुर्दर्शनस्य सामान्यात्-शेषेन्द्रियोपलब्धेः साधारणत्वात 'कथं ? केन प्रकारेण कया युक्त्या न मतिज्ञानी पश्यति ?, अचक्षुर्दर्शनेनापीति वाक्यशेषः,तथा पश्यति वा कथं श्रुतज्ञानी ?,अचक्षुर्दर्शनेनेति वाक्यशेषः, निर्भर्त्सयन्नाह-ननु 'किंकृतो भेदः' किंकृतोऽयं विशेषः 1 येनायमनेन पश्यत्ययं त्वनेन नेति,तदेतदुक्तं | भवति-'जइ सुयनाणी अचक्खुदंसणेण पस्सति कहं मइनाणीवि तेण न पासति ?, जइ य न मइनाणी तेण पासति ततो किं सुय- | | नाणी तेण पासइत्ति वुच्चई' तस्मात् 'जाणइ न पासइत्ति स्थितं, स्थापना 'मई' गाहा कण्ठया। तदेवमिदं प्ररूप्य प्रकारान्तरेणा UCCES
