________________
श्रीप्रज्ञा० श्रीहारि० ३ प्रज्ञा०
***
*
वेदाः
*यित्वा मज्झिआए ओहिया, उवरिमाए अपजत्तगा, हिडिमाए पजतगा, एवं ठाविऊण ततः अल्पबहुत्वं साध्यमिति, एत्थ पुण * इन्द्रियपंच अप्पबहु मेदा, तंजा - ओहियाणं? अपअत्ताणं २ पत्ताणं ३ पत्तेयं अपझत्तपत्ताणं ४ सम्मुदियाणं पज्जतापअत्ताणं५, एत्थ पुण पत्तेयं पत्ता अत्तठितीए भणियं सव्वत्थोवा एगिंदियापञ्जत्ता, पत्ता संखिञ्जगुणा, एवं मुहुमेगिंदिए पहुच दट्ठष्वं, बादराणं |पुण पत्तहिंतो अपजत्तगा चेव असंखेअगुणा भवंति, जतो भणियं पण्णवणापदे - "पअत्तगनिस्साए अपअत्तगा वक्कमंति, * जत्थ एगो तत्थ नियमा असंखिञ्ज" त्ति, सुहुमा य सव्वलोए, अतो य पज्जत्तगबहुत्तणओ उभओऽवि पजत्तगा संखेअगुणा, स* इंदियावि संखेअगुणत्ति, तदा ओहिया अपजचसइंदिया- एगिंदिया बेइंदिया तेइंदिया चउरिंदिया पंचिंदिया चेव अपअचा, * * अपजत्ता, पञ्जता अपजत्ता सो (संखिजगुणा ) वक्ष्यति च सुहुमाणं पज्जत्ता अपअत्ता, अणिदियचिताए सब्वत्थोवा सुहुमा अप- * खत्ता, पञ्जत्ता संखिञ्जगुणत्ति, अलमतिप्रसंगेन, अवचूर्णिकामात्रमेतदिति, इह चेयं स्थापना, एवं कायादिष्वपि अल्पबहुत्वं वाच्यं ऊर्ध्वाघोविन्यासेन । 'एतेसिणं भंते! मणजोगीण' मित्यादि, ये संज्ञिनः पर्याप्तास्ते मनोयोगिन इति तेन ते स्तोकाः, * द्वीन्द्रियादयो वाग्योगिनस्तेन असंख्येयगुणाः, सिद्धा अयोगिनस्तेन तेऽनन्तगुणाः, अनन्तकालचितत्वात् काययोगिनोऽनन्त* गुणाः, वनस्पतिकायमधिकृत्य, यद्यपि निगोदजीवानां अनन्तानामौदारिकमेकं शरीरं तथापि कार्मणकाययोगं प्रति अनन्तगुणत्वं, * * सजोगि विसेसाहिया, जेण मणजोगिवइजोगि तेऽवि तगं चैव कायजोगिरासिं मज्झे छुडा तेण विसेसाहिया । इत्थवेदादिसूत्रे * सर्व स्तोकाः पुरुषवेदाः, कथं १, यस्मात् संज्ञिनः समनस्का एवं तिर्यक मनुष्या देवाथ पुरुषवेदा इति, त्रियः संख्येयगुणाः, यमाजीवामिगमेऽमिहितं-तिरिक्खजोणिय पुरिसेहिंतो तिरिक्खजोणियइत्थीओ तिगुणाओ तिरूवाहियाओ, तहा मणुस्सपुरिसेहिंतो
*
*
॥२८॥