________________
मंगलं
श्री 13 पुन्वं वंदणं कयं भवतीति । अहवा तित्थगरवयणं प्रणयनादिप्रदर्शनार्थ, भगवद्वचनं इस्सरियादिसंदसणत्थं, अणुत्तरपरक्कमवयणं आवश्यक- शक्तिपदरिसणत्थं, अमियणाणिवयणं णाणिड्डिथावणत्थं, तीण्णवचनं दुक्खच्छेदपदरिसणत्थं, सुगतिगतिवयणं अवत्थापदरिसणत्थं, चूणी
सिद्धिपथादिवयर्ण सव्वहितोवदेसोवगारत्थमिति ।। एवं ओहेण ताव णमोक्कारो कतो, इयाणि जेणेदं तित्थमुपदिदै तस्स धावा णमोक्कारो कीरति-'वंदामि' गाहा ॥ २॥२॥ महत्तं पाहने बहुत्ते य, पाहने मोक्खो पहाणो, महंतं भजतीति महाभागो, बहुत्वे नियुक्ती
तत्रैव सुखमतुलं, महायशः, अविसेसितो यशो विससिता कित्ती, विदितं मुणितमेकोऽर्थः, महंतं जेण मुणितं स भवति महामुणी, किं ॥८६॥ तन्महंत?- णव पयत्था, महावीरो नामं गुणनिष्फन, महन्तं वारियं यस्य स भवति महावीरो, सव्वदेवावि अंगुट्ठएणं पंडुकंबलसिदिलाए अवहितं तित्थगरं उप्पेल्लज्जा, ण सकेति उप्पेलेर्ड, एवं सकला रयणप्पमा सा पुढवी मेरंमि घेत्तूण सत्तवि पुढवीओ साहाणत्ता
अलोए खिविज्जा, एरिसं वीरियं, सा य अतीव लण्हा उच्चा य, ततो महावीरियजुत्तो इति महावीरो णाम, अमराणं णराण व |रायाणो अमरणररायाणो तेहिं महितो, सेसेहिं कि अमहितो', उच्यते, सेसेसु कामं ता, मह पूजायां, महितो पूजितो, पूजितो
नमंसितो एगट्ठा । इमस्स वित्थस्स कचा, इदं च पच्चक्खीभावे, अहया घरगादीण पडिसेहो । एवं सामिस्स अर्थवक्तुः मंगलत्थं IR|वंदणमभिहितं, इयाणि सुत्तकर्तृप्रभृतीनामपि पूज्यत्वाईदणं कीरति। एक्कारसवि०॥२३॥ एकारस इति संखा, तित्थगरेहिं सयमणुनातं गणं धातित्ति गणहरा, आविसद्दो समुच्चये, पगरिसेण
आदीए वा वायगा पवायगा, पवयणस्स दुवालसंगस्स । एतेण तेसिपि भगवंताणं परमोचगारि दंसेति । अतो तेऽवि वंदामिति । । 'सव्वं गणहरवंसं अज्जसुहम्मे थेरावलिया, जाव जेहिं अम्ह सामाइयमादायं वादित, बारगवंसो णाम जेहिं परंपरएणं
LGARCARRRRRES.