________________
श्री आवश्यक चूर्णां
उपोद्घात निर्यक्तौ
॥४४६॥
होज्जा । किं ठाणत्थो पडिवज्जति चक्कंमंतो पडिवज्जति, एमेव होति । कहिन्ति दारं गतं । इदाणिं केसुतिदारं, केसु य दव्बेसु पज्जवेसु वा सामाइयं :
सव्वगयं संमत्तं० । ८-१४६ । ८३० । पढमंमि सव्वजीवा ( ७९१ ) एताओ किंतिदारे भणिताओ । केसुत्ति दारं गतं । इदाणिं कहन्ति दारं, चउव्विहस्स सामाइकस्स कहं लंभो भवति ?, जदा इमाणि ठाणाणि बद्धाणि भवंति तदा चरित्तसामाइयं लब्भति, काणि पुण ताणि ठाणाणि १
माणुस्सखेत्त० । ८-१४७ । ८३१ ।। तत्थ ताव माणुस्सं इमेहिं दसहिं दिट्ठतेहिं जहा दुल्लभं तहा परूवेति
चोल्लगपासग० । ८-१४८ । ८३२ ॥ चोल्लगत्ति, जहा बंभदत्तस्स एगो कप्पडिओ ओलग्गओ, बहुसु आवतीसु अबत्थासु य सव्वत्थ ससहाओ आसी, तेण पवनं रज्जं तस्स बारससंवच्छरिओ अभिसेओ, सो कप्पडिओ तत्थ अल्लियावपि न लभति, ततोऽणेण उवाओ चिंतितो वाहणा बंधिऊणं धयो कतो, ततो धयवाहएहिं समं पहावितो, रण्णा दिण्णो (डो) ओतिणेणं उवग्गहितो, अण्णे उण भणति ताहे तेणं दारवाले सेवमाणेण वारसमे संवत्सरे राया दिट्ठो, ताहे सो राया तं दट्ठणं संभंतो, इमो सो वराओ जो मम दुक्खसहाओ, एत्ताहे से करेमि वित्तिं, रण्णा भणितो-भण किं देमि विसिं, सो भणति देहि ममं चोलए घरे, जाव सव्वंमि भरहे जाहे निट्ठियं होज्जा ताहे पुणोवि तुम्भं घरे, राया भणति- किं ते एतेण १, देस देमि, सुहं छत्तच्छायाए मायंगेहि य (अच्छ), ताहे सो चिंतेति किं ममं एदहेण अहट्टेण ?, एवं तेण भणिते ताहे तत्थेव पढमं जिमितो, रण्णा से जुगलगं दणारो य
मनुष्य
दुर्लभता
दृष्टान्ताः
॥४४६॥
