________________
श्री आवश्यक
चूण
उपोद्घात निर्युक्तौ
॥ १७१ ॥
पुत्तोसामिणो काहितित्ति, राया पुत्तं संदिसति तुमे सुबुद्धिसुतसंदेसो काययो धम्माहिगारेति, तुरितं निग्गतो सीहो इव पलित्तगिरिकंदराओ, पव्वइतो केवलिसमीवे सह सुबुद्धिणा, परमसंवेगो सज्झायपसत्यचितणपरो परिक्खचितकिलेसजालो सम्मुप्पणणणातिसतो परिणितोत्ति । सुणिमो तस्स य हरियंदस्स रायरिसिणो से संखातीतेसु णरवतीसु धम्मपरायणेसु समतीतेसु तुन्भे संपयं सामिणो, अहं पुण सुबुद्धिवंसे, तं एस अम्ह नियोगो बहुपुरिसपरंपरागओ धम्मदेसणा हिगारे, जं पुणेत्थ मया अकंडे विनवितो तं कारणं सुणह-अज्ज णंदणवणं अहं गतो आसि, तत्थ य मया दिट्ठा दुवे चारणसमणा- आदिच्चजसो अमियतेयो य, ते मया बंदिऊण पुच्छिया- भगवं ! महाबलस्स रनो केवतियं आउं घरतित्ति ? तेहिं णिद्दि- मासो सेसो, ततो संभतोमि आगतो, एस परमत्थो, जं जाणह सेयंति तं कीरतु अकालहीण, ताणि य उवदेसवयणाणि संयंबुद्धकहियाणि सोऊण अहं धम्माहिमुहो आउपरिक्खयसुतीतो आमकमचियभायणमिव सलिलपूरिज्जमाणमवस्सं ण हिताय भीतो सहसा उट्ठितो कयंजली सयंबुद्धं सरणमुवमतो, वयंस! किमिदाणिं माससेसजीवितो करिस्सं परलोगहितंति ?, तेण चsम्हि समासासितो- सामि ! दिवसोऽवि बहुओ परिचत्तसव्वसावज्जजोगस्स, किमंग पुणो मासो ?, ततो तस्स वयणेण पुत्तसंकामियपयापालणवावारो ठितो म्हि सिद्धायतणे, कयभत्तपरिच्चातो संथारकसमणो सयंबुद्धो वदिजिणमहिमासंपायणसुमणसो अणिच्चयं संसारं दुगुंछं पातोवगमणकहं च वेरग्गज - गणि सुणमाणो कालगतो इहायातो । एवं थोबो मे तवो चिनोति । एवं च अजललितंगएण देवेण कहितं मम सपरिवाराए, ईसाणदेवरायममीवातो य दढधम्मो नाम देवो आगतो भणति ललियंगय ! देवराया णंदीसरदीवं जिणमहिमं काउं च अतिन्तित्तिगच्छामि अहं विदितं ते होउत्ति सो गतो, तओ अहं अजदेवसाहता इंदाणत्तीय अवस्सगमणं होहिति
श्रीऋषभचरितं
भगवत्श्रेयांस
भवाः
॥ १७१ ॥
