________________
श्री आवश्यक
उपोद्घात
निर्युक्ती
॥१०९॥
वच्छगगोणी०॥२-५०॥गोदोहओ जो पाडलाएं वच्छओ तं बहुलाए मुयति बाहुलगं वा पाडलाए, एवं वितहकरणं अणणुओगो, जया जं जाए तं ताए मुयइ तया तहाकरणं भवति अणुओगो, तस्य चार्थस्य प्रसिद्धिर्भवति, एवमिहापि जह जीवदव्वलक्खणेणं अजीवं परूवेति तो अणणुयोगो भवति, तेण विसंवदंतेणं अत्थो विसंवदति, अत्थेण विसंवयंतेणं चरणं, चरणविणासे मोक्खाभावो, मोक्खाभावे दिक्खा निरत्थिया । वितिए पसत्थे समोतारो, एवं सव्वत्थ भाणियव्वं । खेत्तेवि छभेदा, खेत्तस्स जंबुद्दीवस्स खत्ताणं दीवसागरपन्नत्ती खेत्तेण जहा जंबुद्दीवं पत्थयं काऊण अलोके पक्खिप्पंति पुढवीजीवा, खेत्तेहिं अड्डाइज्जेहिं दीवसमुद्देहिं, बहूहिं वा पत्थयं काऊण जीवादिवियालणा कीरति, खत्तंमि भरहे अन्नत्थ वा जत्थ अणुतोगो कहिज्जति, खेत्तेसु पंचसु भरहेसु पंचसु एरवसु पंचसु महाविदेहेसु । तत्थ खेत्तओ अणुतोगये दिट्टंतो खुज्जाए - सातवाहणो राया, भरुयच्छे नहवाहणं रोहेति, एवं कालो जाति, वरिसारते य सणगरं वच्चति, अन्नदा तेण रोहएण गतेल्लएणं अत्थाणीमंडवियाए णिच्छूढं, पडिग्गहधारी खुज्जा, सा चिंततिएस अपरिभोगो, नूणं राया जाइतुकामो, तीसे य जाणसालिओ राउलओ परिजितओ, तस्स सिट्ठ, सो पर जाणगाई पमज्जितो पयहियाणि य, तं दद्दूण सेसएणवि लोयेण पयट्टिताई, राया य रहस्सियगं पधाइतो जाव लोगो पए पुरतो गतल्लओ दिट्ठो, राया चिंते--ण मए कस्सति कहितं, कओ नायं १, परंपरएणं जाव खुज्जत्ति, खुज्जा पुच्छिता, ताए तहेव अक्खायं ।। अत्थ खज्जाए अपरिभोगं खेत्तं जातंति पनवयंतीए अणुओगो । अन्नहा पुण अणणुतोगो, एवं समोयारो ।
कालस्सवि छ भेदा, कालस्स जहा समयस्स पट्टसाडितादिट्ठेतेणं, कालाणं जहा ओसप्पिणीए छब्बिहो कालो परूविज्जति, कालेण अणुओगो, जहा वाउकाइयाणं वेउब्वियसरीरा ए पलिओ मस्स संखेज्जति भागमेत्तेणं कालेणं अवहीरंति, कालेहिं इमीसे णं
द्रव्यानुयोगादयः
॥१०९ ॥