________________
कल्प.मुबोव्या०१
अन्यत्र साङ्कीर्ण्यपीडितः शशकस्तत्र आगत्य स्थितः, गात्रं कण्डूयित्वा च पादं मुश्चन् शशकं दृष्ट्वा तद्दयया मार्द्ध दिनदयं तथैव पादं स्थापितवान् , उपशान्ते च दावानले सर्वेषु जीवेषु स्वस्थानं गतेषु विलगितपादो झटिति भूमौ पतितः, ततो दिनत्रयं क्षुधया तृषा च पीडितः कृपापरः शतवर्ष आयुः परिपाल्यान श्रेकिधारिण्योः पुत्रत्वेन जातस्त्वं, ततो भो मेघ ! तदानीं तिर्यग्भवेऽपि त्वया धर्मार्थ तत्कष्टं सोढं तर्हि जगद्वन्द्यसाधूनां चरणैर्घट्यमानः किं दूयसे?, इत्याद्युपदेशेन भगवता धर्मे स्थिरीकृतः, अवाप्तजातिस्मरणो नेत्रे विमुन्यान्यत् सर्व शरीरं मया व्युत्सृष्ट इत्यभिग्रहं कृतवान् , क्रमात् निरतिचारं चारित्रमाराध्यान्ते मासिकी संलेखनां कृत्वा विजयविमाने सुरोऽभवत् , ततश्च्युतो महाविदेहे सेत्स्यति, इति श्रीमेघकुमारकथा ॥
शक्रस्तवः सू.१५ मेघकुमारकथा ॥२१॥
॥२
॥
HAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHA
viaCICONIUNCHENBICIS इति महोपाध्यायश्रीकीर्ति विजयगणिशिष्योपाध्यायश्रीविनयविजयगणिविरचितायां
. कल्पसुबोधिकायां प्रथमं व्याख्यानं समाप्तम् ।। DICCISCOICICICENCICICISI
