________________
स्थापकव्यंसकलूषकाः
श्रीदश
भवइ, अह पुण भणज्जा--अत्यिभावातो वतिरित्तो जीवो, तेण जीवस्स अभावो पावतित्ति, एत्थं इमं उत्तरं भाणितव्वं-जइ जीव- वैकालिक
घडा अस्थित्ते वटुंति तम्हा तेसिं एगत्तं संभावेहि, एवं सवभावाणं एगत्तं भवइ, कह ?, अस्थि घडो अत्थि पडो अरिथ परचर्चामा
माणू अत्थि दुपएसिए खंधे, एवं सबभावेसु अस्थिभावो वट्टतित्तिकाउं किं सव्वभावा एक्कीभवंतु, एत्थ संसो आह-कहं पुण १ अपने एयं जाणितव्यं, सव्यभावेसु अस्थिभावो वइ, न य एगं भवति ?, आयरिओ आह-अणेगंतओ एतं सिज्झति, एत्थ दिद्रुतो
खइरवणस्सइ. जहा नियमा खयरे वणस्सई, वणस्सई पुण खइरो पलासे वा, एवं जीवोवि, तेण णियमा अस्थि, अस्थिभावो पुण । ५९॥ जीवो वा होज्जा अण्णो वा धम्माधम्मागासादीणं, एवं व्यंसकः॥ इदाणि लूसए, लूपकस्य का रूपसिद्धिः?, 'लूप हिंसायां' धातुः
चुरादौ पठ्यते, भूवादयो धातव (पा १-३-१) इति धातुसंज्ञा, प्रत्ययाधिकारे 'सत्यापपाशरूपवीणातूलश्लोकसेनालोमत्व४ चधर्मवर्णचूर्णचुरादिभ्यो णिच्' (पा.३-१.२५) अनुबंधलोपः, 'युवोरनाका' विति (पा.७-१.१) अकादेशः, 'णेरनिटी' (पा ६-४-५१) &ाति णि लोपः, परगमनं, लूपयतीति लूपकः, जहा एगो मणूसो तउसाणं भरिएण सगडेण नगरं पविसइ. सो पत्रिसंतो धुत्तेण
भण्णइ-जो य तउसाणं सगडं खाएज्जा तस्स तुमं किं देसि?, ताहे सागडिएण सो धुत्तो भणिओ-तस्साहं तं मोदगं देमि जो नगर ४ दारेणं न निष्फिडइ, धुत्तेण भण्णइ-ताहे एयं तउससगडं खायामि, तुमं पुण मोदगं देज्जासि जो नगरदारेण न निस्सरइ, पच्छा - सागडिएण अब्भुवगए धुत्तेण सक्खिणो कया, सगडं अधिद्वितो, तेसिं तउसाणं एक्केक्काउ खडं खडं अवणेत्ता पच्छा तं सागमडियं मोदगं मग्गइ, ताहे सागडिओ भणइ-इमे तउसा न खइता तुमे, धुत्तेण भण्णइ-जह न खइया तउसे अग्यवेहि तुम, अग्यविएसु
कइया आगया, पासीत खंडिया तउसा, ताहे कइया भणंति-को एते खतिए किणति ?. ततो कारणे ववहारे जाओ, खातयात