________________
उपासक
दशांग सानुवाद
॥४८॥
आधारे, तं एएणं विक्खेवेणं अहं नो संचाएमि समणस्स भगवओ महावीरस्स अन्तियं धम्मपण्णत्ति उवस|म्पजित्ताणं विहरित्तए, तं सेयं खलु ममं कल्लं० जाव जलन्ते विउलं असणं० जहा पूरणो जाव जेट्टपुत्तं कुडुम्बे | ठवेत्ता तं मित्त० जाव जेट्ठपुत्तं च आपुच्छित्ता कोल्लाए सन्निवेसे नायकुलंसि पोसहसालं पडिलेहित्ता समणस्स भगवओ महावीरस्स अन्तियं धम्मपण्णत्ति उवसम्पज्जित्ता णं विहरित्तए' एवं सम्पेहेर, संपेहित्ता कलं विउलं० तहेव जिमियभुत्तत्तरागए तं मित्त० जाव विउलेणं पुष्फ० ५ सक्कारेइ सम्माणेइ, सक्कारिता संमाकरतां तेने आ आवा प्रकारनो अध्यवसाय, विचार, अभिलाष अने मनोगत संकल्प थयो- 'ए प्रमाणे खरेखर हुं वाणिज्य ग्राम नगरमां घणा राजा, धनाढ्य वगेरेने बहुमान्य यावत् मारा पोताना कुटुंबनो आधारभूत हूं, तेथी ए विक्षेप वडे हुं श्रमण भगवंत महावीरनी पासे स्वीकारेली धर्मप्रज्ञप्तिने करवाने समर्थ नथी, ते माटे मारे काले सूर्योदय थाय त्यारे विपुल अशन पान खादिम अने स्वादिम आहार तैयार करावी यावत् कुटुंबने आमची इत्यादि पूरण संबन्धे कयुं छे तेम यावत् ज्येष्ठ पुत्रने कुटुम्बमां स्थापन करीने, ते मित्र वगेरेनी | यावत् ज्येष्ठ पुत्रनी रजा मागीने कोल्लाक संनिवेशमां ज्ञातकुलने विशे पोषधशालानुं प्रतिलेखन करी श्रमण भगवंत महावीरनी पासे धर्मप्रज्ञप्तिनो स्वीकार करीने रहेवुं श्रेय छे" एवो विचार करे छे, विचार करीने विपुल अशनादि तैयार करावी मित्र वगेरेने आमंत्री, जमीने
जेम पोताना स्थाने पुत्रादिनुं स्थापन कर्तुं तेम आ आनंद श्रावके पण कर्थे तेणे विपुल अशन, पान, खादिम अने स्वादिम आहार तैयार करावीने मित्र, ज्ञाति अने पोताना संबन्धी परिवारने आमन्त्रीने ते मित्र ज्ञाति विगेरेने विपुल अशनादि तथा वस्त्र, गन्ध, माला | अने अलंकार वडे सत्कार करी सन्मान करीने ते मित्र विगेरेनी समक्ष ज्येष्ठ पुत्रने कुटुंबमां स्थापन करीने एम कां- 'आजथी
१ आनंदा
ध्ययन
॥४८॥