________________
आनंदा
उपासकदशांग सानुवाद
ध्ययन
॥४६॥
॥४६॥
सोचा निसम्म हट्ट जाव गिहिधम्म पडिवजइ, पडिवजित्ता तमेव धम्मियं जाणप्पवरं दुरूहइ, दुरूहित्ता जामेव | | दिसि पाउन्भूया तामेव दिसिं पडिगया ॥
९. 'भन्ते'त्ति भगवं गोयमे समणं भगवं महावीरं वन्दइ नमसइ, वंदित्ता नमंसित्ता एवं वयासी-'पहू णं भन्ते ! आणन्दे समणोवासए देवाणुप्पियाणं अन्तिए मुण्डे जाव पव्वइत्तए ? नो तिणढे समढे, गोयमा ! आणन्दे णं समणोवासए बहूई वासाइं समणोवासगपरियागं पाउणिहिइ, पाउणित्ता जाव सोहम्मे कप्पे अरुणे, | विमाणे देवत्ताए उववजिहिइ । तत्थ णं अत्थेगइयाणं देवाणं चत्तारि पलिओवमाई ठिई पण्णत्ता। तत्थ णं नन्दाने अने ते मोटी पर्षदाने धर्मोपदेश करे छे. त्यार पछी ते शिवनन्दा श्रमण भगवंत महावीरनी पासे धर्मने सांभळी विचारी प्रसन्न थइ अने यावत् गृहस्थ धर्मनो स्वीकार करे छे. गृहस्थ धर्मनो स्वीकार करीने ते धार्मिक श्रेष्ठ वाहन उपर चढे छे, चढीने जे दिशाथी आवी हती ते दिशा तरफ पाछी जाय छे.
९. 'हे भगवन् ! एम कही भगवान् गौतम श्रमग भगवंत महावीरने वंदन अने नमस्कार करे छे, वंदन अने नमस्कार करीने तेमणे आ प्रमाणे पूछथु-हे भगवन् ! आनन्द श्रावक देवानुप्रिय एवा आपनी पासे मुंड थइने प्रव्रज्या ग्रहण करवा समर्थ छे ? हे गौतम ! ए अर्थ समर्थ-युक्त नथी. आनन्द श्रावक घणा वरस सुधी श्रावकना पर्याय-अवस्थानु पालन करशे, पालन करीने सौधर्म देवलोकने विशे | अरुण नामे विमानमा देवपणे उत्पन्न थशे. त्यां केटला एक देवोनी चार पल्योपमनी स्थिति कही छे. त्यां आनन्द श्रावकनी पण समान योगवाळा एवा बे बळद वडे युक्त इत्यादि वाहननुं वर्णन सातमा अध्ययनथी जाणी लेवु.
