________________
उपासक
दशांग
सानुवाद
॥ १७५ ॥
समणे भगवं महावीरे अन्नया कयाइ रायगिहाओ नयराओ पडिणिक्खमइ, पडिनिक्खमित्ता बहिया जणवयविहारं विहरइ ॥
९. तए णं से महासयए समणोवासए बहहिं सील० जाव भावेत्ता वीसं वासाई समणोवासय परियायं | पाउणित्ता एक्कारस उवासगपडिमाओ सम्मं कारण फासित्ता मासियाए संलेहणाए अप्पाणं झूसित्ता सि भत्ताइं अणसणाए छेदेत्ता आलोइयपडिक्कन्ते समाहिपत्ते कालमासे कालं किचा सोहम्मे कप्पे अरुणवर्डिसए विमाणे देवत्ताए उववन्ने । चत्तारि पलिओ माई ठिई । महाविदेहे वासे सिज्झिहिइ । निक्खेवो ॥
सत्तमस्स अंगस्स उवासगदसाणं अट्ठमं अज्झयणं समत्तं ।
छे. वंदन नमस्कार करीने संयम अने तप वडे आत्माने भावित करता विहरे छे. ते पछी श्रमण भगवान् महावीर अन्य कोई दिवसे बहारना देशोमां विहरे छे.
त्यार बाद महाशतक श्रमणोपासक घणा शील व्रत वगेरे बडे यावत् आत्माने भावित करतो वीश वरस सुवी श्रमणोपासक पर्यायाने पाळीने अगियार उपासक प्रतिमाओने सम्यक् काया वडे स्पर्शीने मासिक संलेखना वडे आत्माने कृश करी साठ भक्त अनशन वडे व्यतीत करी आलोचना अने प्रतिक्रमण करी समाधिने प्राप्तथइ मरणसमये काळ करीने सौधर्म देवलोकमां अरुणावतंसक विमानने विशे देव थयो. तेनी चार पल्योपमनी स्थिति छे. ते महाविदेह क्षेत्रने विशे सिद्ध थशे. निक्षेप कहेवो.
सातमा उपासकदशांगना आठमा अध्ययननो अनुवाद समाप्त.
८ महाशतक अध्ययन
॥ १७५ ॥