________________
&&&&
५ चुल्लशत
काध्ययन
उपासक
दशांग सानुवाद ॥११५॥
&
॥११५॥
&&&&&&&&&&&&&&&&
पंचमं अज्झयणं । १. एवं खलु जम्बू ! तेणं कालेणं तेणं समएणं आलभिया नाम नयरी। सङ्खवणे उजाणे। जियसत्तू राया ।। चुल्लसयए गाहावई, अड्डे, जाव छ हिरण्णकोडीओ जाव छ बया दसगोसाहस्सिएणं वएणं । बहुला भारिया । सामी समोसढे । जहा आणंदो तहा गिहिधम्म पडिवजइ, सेसं जहा कामदेवो जाव धम्मपण्णत्ति उवसम्पजित्ताणं विहरह॥ २. तए णं तस्स चुल्लसयगस्स समणोवासयस्स पुव्वरत्तावरत्तकालसमयंसि एगे देवे अन्तियं जाव असिं
५ चुल्लशतकाध्ययन. | १. हे ! जम्बू ए प्रमाणे खरेखर ते काळे अने ते समपे आलभिका नामे नगरी हती. शंखवन नामे उद्यान हतुं. त्यां जितशत्रु राजा हतो.. चुल्लशतक नामे गृहपति रहेतो हतो, ते आढय-धनिक हतो. यावत् तेने छ हिरण्यकोटि निधानमां, छ कोटि व्याजे अने छ कोटि द्रव्य धन धान्यादि विस्तारमा हतुं, तथा दस हजार गायोनुं एक व्रज एवां छ बजो हता. तेने बहुला नामे भार्या हती. महावीर स्वामी समोसर्या. आनन्दनी जेम ते गृहस्थ धर्मनो अंगीकार करे छे. बाकी बधुं कामदेवनी पेठे कहेवु यावत् ते धर्मप्रज्ञप्तिनो स्वीकार करीने विहरे छे.
२. त्यार बाद ते चुल्लशतक श्रमणोपासकनी आगळ मध्य रात्रिना समये एक देव प्रगट थयो, अने तेणे यावत् तलवार
