________________
चन्द्रप्रमस्वामि चरित्रम्
द्वितीयः | परिच्छेदः
॥२६॥
स्वामिदेशनायां कर्मविचारः।
वाहणं तुरओ अस्थि, वसहा य समुज्जला । तुरगो एगहेलाए, दुग्गे नेउं समत्थओ॥ ३५६ ।। वसहा य न सक्कंति, तत्थ नेउं खणेण य । किंतु विसम्म विसम्म, अद्धभूमि पि जंति ते ॥ ३६०॥ जो लेइ तुरयं सो हु, एगमेव लहेइ तं । गिण्हेइ वसहा जो उ, ते वारस लहेइ सो ॥ ३६१ ॥ तुरओ वसहा चेय, गिण्हित्ता पोसए उ जो । सो खु जहत्थियं ठाणं, निज्जए तेहिं ननहा ।। ३६२ ॥ एग पि सोहणं वत्थु, गहियव्यं ति केहिं वि । गहिओ तुरओ दिनो, एक्केको चक्कवट्टिणा ॥ ३६३ ॥ अवरेहिं पुणो एए, बहुय त्ति मईहिं ते । गहीया वसहा पीणा, बारस बारस फुडं। ३६४ ॥ चक्किवुत्तेण मग्गेण, तुरए वसहे वि य । अप्परक्खाइ लोहेण, पालंति पोसयंति य॥३६५॥ वाहणिज्जा अमी निच्चं, जह हुँति निरोगया । पसंसणिज्जा एएसिं, ननहा लब्भए गई ॥ ३६६ ॥ ईय ते निच्चमारूढा, हरसु वसहेसु य । हिंडंति जत्थ तत्थेव, भीया धाडीइ सव्वओ ॥ ३६७॥ सावहाणो इमो लोओ, नियरक्खाइ बच्चए । न छलं लब्भए तस्स, तो न धाडी पडेइ सा।। ३६८ ॥ विलक्खा पडीवक्खा ते, परिम्भमंति अट्ठ वि । करेउं किं पि नो सक्का, एवं कालो घणो गओ ॥ ३६६ ।। अन्नया य छलं पप्प, सुहडेण अट्ठमेण सो। निव्वासिओ गिहा लोओ, हढा काढित्त सव्वओ || ३७० ॥ पुब्वमेव समारूढो, वाहणेसु निएम सो। चलिओ चक्किसंदिट्ट, दुग्गं पड़ सुवेगओ॥ ३७१ ॥ तत्थ जे तुरयारूढा, गया दुग्गंमि ते खणा । अवराणं तु वसहा, मंदं मंदं वयंति ते ॥ ३७२।।
॥२६४॥