________________
चन्द्रप्रभस्वामि चरित्रम्
द्वितीय परिच्छेद
॥२६३॥
नावाम
इनियाणि दिणाणि म्हे, नाह ! नेवा गाणा । पीडिया न गया मोकन, ज्या वि सिविणे विह।। ३४५ ।। तो अम्हाण पुण्णेहि, उत्पन्नो सित पह। रक्ख रक्ख तओ नाह . नओ विचलिओ मिजं । ३४६ ।। ईय विण्ण तो लोपहि, उवयारी मयं प मो। सुप्पसण्णो भवेऊण, भागः महर गिरं ।। ३४७ ।। भो ! भो : लोया ! ममाणाए, वहिम्मह जइ तुमं । ता न भेयरमेयात्रा गओ वि तओ खलु ॥ ३४ः । धम्मेण वट्टियव्वं च, पालणीओ तहा नओ। न कूरझवसाए, कायन्या चंचणा मिहो । ३४६ ॥ गिण्हित्ता एयमाएसं, चकिणो तस्स ते जणा। जहोत्ताए सुरीईए, यति भयवजिया ।। ३५० ।। अण्णायकारीस बीओ, राया चक्किपभावओ। न पहवेइ लोयाणं, काउं किमवि दण्णयं ।। ३५१।। किं तु ते उप्पछालेइ, अठेव मंडलेसरे । खिवंति ते विधाडीओ, लोयाणं निच्चयं पि हु ॥ ३५२ ।। जं जं उपजियं तेहिं, लोएहि कट्टओ वि हु। तं तं सव्यं वि अटेहिं, तेहिं घिपिजए. चला ।। ३५३ ॥ नट्ठा एगाओ ठाणाओ, जंति ठाणे दुईअए । तत्थ वि तं जणं कूरा, धाडीए निहणंति ते ॥ ३५४ ॥ तओ पुणो वि ते लोआ, आगम्म चकवट्टिणं । विण्णवंति वयं देव !, तद्धाडीए विसुत्तिया ॥ ३५५ ।। दिक्खाडेहि तओ दुग्गट्ठाणं तं किं पि जन्थ उ । अट्ठाणं तेसि धाडीए, न पीडिज्जामहे वयं ॥ ३५६ ।। तो चक्की पयंपेड़, दंसेमि दुग्गमुच्चयं । दुट्ठाणं तेसि नामं पि, जत्थ न नजए वि हु ॥ ३५७ ।। अत्थेगो पव्वओ उचो, अग्गिज्झो धाडिवज्जिओ । न विणा वाहणं तत्थ, सक्कए गमिउं परं ।। ३५८ ।।