________________
पदेशपदः महाग्रंथः
१६४० ।।
XOXOXOX
सद्धम्मविद्धिसारं मणोरम्मं रजं । परिवालिउमारद्धो फुरंतजसकित्तिसंताणो || १५४ || एवं अकरण नियमा सम्म आराहिओ निवसुयाए । वयणं पवत्तिणीए निरंतरं संभरतीए ॥१५५॥ छ ॥
अह बुद्धिसुंदरीवि य दिण्णा पिउणा सुसीमनयरम्मि । कयपत्थणस्स बहुसो सुकित्तिणा रायमंतिस्स || १ || उत्तमकलाकलावं पुष्णं ताराहिवंत्र तं लहिउं । छणजामिणिव्व सुहया सुसोहिया सा जए जाया || २ || अण्णदिणे नरवणा नहरमाणेण रायवाडीए । दिट्ठा पासायतले फुरंतकंती सुरबहुव्त्र || ३ || लायन्नमणन्नसमं तीए दट्ठूण माणसं तस्स । खुत्तं सिलाजउम्मिव संचरिउं तरइ नन्नत्थ ||४|| कामग्गितत्ततणुणा उवायमन्नं अपेच्छमाणेण । तेणण्णदिणे दूई नियदासी पेसिया तीसे ||५|| उवलोहिया य तीए विचित्तजुत्तीहि मणहरुतीहि । निब्भच्छिऊण हत्थं निद्वाss चेडियं तत्तो ॥ ६ ॥ तहवि निवा मोहंधो गहिओ कामग्गहेण उग्गेण । ववगयलजोऽणजो सज्जो गहणुञ्जओ संतो ||७|| सहसा सपुत्तदारं बंधाविय चारए खिवइ मंति । मंतविभेयवराहं पयडं कवडेण जंपतो ||८|| पउरेहिं 'पहो ! विषयं कुणइ एसो इमं विहिं । कहकहवि मोइओ सो ण य मुंबई सुंदरि तहवि || ९ || संलवइ उच्चसद्दं भो भो ! ता कुणह पचयं मज्झ । मुंस्सिामि इमं तो न अन्नहा अइचिरेणावि ॥१०॥ विनायतयज्झप्पा नागरया पडिगया विलियचित्ता । अंतेउरं पवेसिय इयरेणवि सुंदरी भणिया ||११|| विन्नत्ता दूईए मह वयणा तहवि कि न मन्नेसि । सोहग्गाओ उवरि किं मग्गसि मंजरि शुद्ध ! ॥। १२|| को एत्तियं कुणतो पडिवन्नं होज जइ पुरा तुमए। कजम्मि सामसज्झे को चंड दंडमानरइ ? ।। १३ ।। एयारिसनिब्बंधा मइ मुणिओ जइ सिणेहसम्भावो । ता मा मामवमन्नसु अखंडिओ होइ जेणेसो ॥ १४ ॥
बुद्धिसुदचरितम्
।।६४० ।।