________________
श्रीउपदेशपदे
॥३०॥
अडवी वसे मज्झ ॥३२७।। तो पेसिया नियनरा सव्वत्तो आगएहिं तेहिं इमं । सिटुं जहा न अम्हेहिं कोइ
१ चोल्लको
दाहरणम. आलोइओ तत्थ ॥३२८।। केवलमेस लुठंतो महीयले पाविओ पहरिऊण । सुहडस्स कस्सइ तणुं जमजिहासन्निभो बाणो ||३२९।। तव्वयणायण्णणजायतिव्वखेओ स सोइउं सुचिरं। कहकहवि दिवससेसं गमेइ रयणीइ पत्ताए ॥३३०॥ सुत्तो रयणवईए सममेसो एकजाममित्ताए। रयणीइ तत्थ धाडी पडिया चोराण कुमरेण ॥३३१।। दूरायड्डियधणुणा सरेहि कडुयाविया दढ भग्गा । चारा पयंडपवणेण धूणिया जह घणा गयणे ।।३३२।। गामपहुणा सगामेण दूरमभिणंदिओ पणय-- सारं । को नाम तुह सरिच्छो जयलच्छीमंदिरं पुरिसो ॥३३३॥
पत्ते पभायसमए गामपहुं पुच्छिऊण परिचलिओ । रायगिहसंमुहं तस्सुएण सहिओ गओ बाहिं ।।३३४॥ एगम्मि तत्थ परिवायगाण निलए ठवित्तु रयणवई । नयरब्भंतरदेसं पविट्ठओ दिट्ठमेयं च ॥३३५।। अइभूरिखंभसयसन्निविट्टमविणट्ठचित्तकम्मजुयं । धबलहरमेगमुत्तुंगसिंगसोहंतझयमालं ॥३३६।। आलोइयाउ नियरूवविजियसुरमहिलिया विसालाओ । दो तत्थ सुंदरीओ, दळूण कुमारमेयाहिं ॥३३७॥ भणियं किं तुम्हाणं सहावओ परुवयारकारीणं ।भत्तमणुरत्तमुज्झिय जणं समुचियं परिभमेउं ? ॥३३८।। भणियमिमिणा जणो को सेा जो चत्तो मए भणह सुब्भे । कीरउ आसणगहणं पसायमम्हासु काऊण ॥३३९॥ इय विण्णत्तेण कयं आसणगहणं कओ य उवयारो । सायरमाहारपयाणमाइओ तदवसाणम्मि ।।३४०।। भणिउं ताउ पवत्ताउ अस्थि इत्थेव भरहवासम्मि । वेयड्डो नाम गिरी झरतबहुनिजमरजलोहा ॥३४१।। नियआयामगुणाओ पुवावरजलहिरुद्ध महिमिणणे । जो माणदंडलीलवलंबए खलिय
।।३०।।