________________
आर्यमहागिरि-आयसुहस्ति
श्रोउपदे
त्तजुत्तेहिं ।।११। सरिकप्पे सरिछंदे तुल्लचरित्ते विसिट्टतरए वा । आएज्ज भत्तपाणं सएण लाभेण वा तुस्से ॥१११॥ शपदे
तयणु विसंभोगविही इमम्मि तित्थे मुणीण संजाओ । पच्छायावपरद्धो महागिरीणं गुरूण तओ ॥११२।। मिच्छादु
कडमजसुहत्थी वंदिय कमुप्पले देइ । संभागं उवणीओ जहपुव्वं विहरिउं लग्गा ॥११३।। जह मज्झम्मि महंतो होइ ||३१८।।
जवो तह इमो मुरियवंसेो । तवति रइरजमाणो संपइणा भूमिणाहेणं ॥११४। सो सुस्सावयधम्म सम्म काऊण भूमिवलयं च । जिणभवणसेणिरमणिज्जमुवगओ देवलोगम्मि ॥११५।। पत्तम्मि पच्छिमवए महागिरी विहियगच्छकायव्वो। अन्जसुहत्थिम्मि गणं ठविऊण इमं विचितेइ ॥११६।। परिवालिओ सुदीहो परियाओ वायणा तहा दिन्ना । णिप्फाइया य सीसा सेयं मे अप्पणो काउं ॥११७॥ किंतु विहारेणब्भुज एण विहरामणुत्तरगुणेणं । किंवा अब्भुजयसाहणेण विहिणा अणुमरामि ।।११८॥ सक्को न ताव काउं जिणकप्पो संपयं तयब्भासो । जुञ्जइ विहेउमेत्तो सत्तीए गच्छपडिबद्धो ॥११९।। पारद्धो जिणकप्पाणदाणं णिठ्ठरं तवो काउं । विहरंता कुसुमपुरे बरे गया दोऽवि कइया वि ॥१२०।। संपत्ता साहुजणा बियम्मि ठाणे ठिया नवर सेट्ठी । वसुभूई नाम सुहत्थिसूरिणा तत्थ पण्णविओ
१२१।। पत्तो बोहिं नियगेहलोयसंबोहणत्थमह सूरी । भणिओ भयवं ! मह मंदिरम्मि धम्म कह कुणह ।।१२२।। कइया तह चिय तीए तत्थ किजंतियाएँ भिक्खट्टा । पत्तो महागिरी संभमेण अब्भुट्ठिओ झति ॥१२३।। मुणिवइणा
अज्जसुहत्थिणा, तओ सेट्ठिणा स तुटेण । पुट्ठो भयवं ! को एस जेण अब्भुट्ठिया तुम्हे ! ।।१२४।। भणियं सो * अम्ह गुरू विसेसकिरियापरो परं जाओ । उज्झिज्जमाणमन्नं गिण्हइ पाणं च नो अन्नं ।।१२५॥ एमाइगुणनिहाणं
।।३१८।।