________________
श्रीउपदेशपदे
॥२२४॥
2 वरवत्थाभरणविलेवणाई तूलीउ दिष्वमल्लाइं। ण्हाणं सिंगारंपि हु जो काही सोवि लहु मरिही ।।१४८॥ इयवा- चाणक्यससरूवपरूवणापरं भुजयं पिवासंतो। पक्खिविऊण समुग्गा ठविउं मंजुसमज्झम्मि ।।१४९।। सावि हु पवरोवरएर
द्वारम् जडिउं पउराहि कीलियाहि दढं। पंसुक्का तालित्ता तस्स कवाडाइं निविडाइं ॥१५०।। खामित्ता सयणजण जिणिदधम्मे निजोजिऊणं च । रणो गोउलठाणे इंगिणिमरणं पवन्नो सो ॥१५१।। जाणिय परमत्थाए धाईए अह नराहिवो वुत्तो। पिउणो वि हु अब्भहिओ चाणको कीस परिभूओ ।।१५२।। रन्ना भणियं जणणीविणासगो एस तीए तो भणियं । जइ तं न विणासितो एसो ता तुमवि ना होतो ॥१५।। जम्हा तुह पिउविसभावियन्नकवलं गहाय भुंजती। पइ गब्भठिए देवी विसविहुरा मरण मणुपत्ता ॥१५४।। तम्मरणं च पलाइय चाणक्केणं महाणुभावेणं । उयरं वियारिऊणं च्छूरियाए तुमं विणिच्छूढो ।।१५५।। तह तुह नीहरियस्सवि विसबिंदू जो सिरम्मि संलग्गो। मसिवन्नो तेण तुमं निव ! वुच्चसि बिंदुसारोत्ति ॥१५६।। एवं सोचा राया परमं संतावमुवगओ संतो। सव्वविभूईईंगओ सहसा चाणकपासम्मि ॥१५७।। दिट्ठो य सो महप्पा करीसमज्झट्ठिओ विगयसंगो। सव्वायरेण रन्ना पणमित्ता खामिओ बहुसो ।।१५८।। भणिओ य एहि नयरं रजं चिंतेहि तेण तो. वुत्तं । परिवन्नाणसणो हं विमुक्कसंगो य वट्टामि ।।१५९।। न य नाऊण वि सिटू सुबंधुदुव्विलसियं तया रन्नो । चाणक्केण पेसुन्नकडुविवागं मुणंतेण ॥१६॥ अह भालयलारोवियकरेण राया सुबंधुणा भणिओ। अणुजाणह देव ! ममं जह भत्तिमिमस्स पकरेमि ॥१६१।।
अणुजाणिएण य तओ सुबंधुणा खुद्दबुद्धिणा धूवं । दहिऊण तदंगारोकरीसमज्झम्मि पक्खित्तो ॥१६२।। सट्टाणगए