________________
श्रीउपदेशपदे०
।। १६४ ।।
हरा तम्म रायमणुपत्ता । पभणेइ जया तुह देइ वेयणं एस मे ताओ ||३|| तइया तुमं विमग्गसु तुरयं काउं परिक्खमइनिउणं । कहिओ य एसुवाओ वीसत्थेसुं तुरंगेसु || ४ || जो तुरओ संतासं नो वच्चइ तत्थ तं विमग्गेमु । तेणावि पडियं तीइ वयणमाणंदियमणेण || ५ || वेयणदाणावसरे पुव्विपि परिक्खिए दुवे तुरए । सो मग्गड़ तो भासइ अस्साहिवईवि सप्पणयं || ६ || एएसि अस्साणं मज्झे एए तुरंगमा लट्ठा। ता जइ एए गिसि ता सव्वे किं न गिलेस ? ||७|| सो भणइ न सर्व्वेहिं पओयणं मज्झ, चितियं ताहे । अस्सोहिवेण जह एस दारओ लक्खणनिहाणं ||८|| कहमन्नह एएसि अस्सेसु इमस्स वीसमइ दिट्ठी । ता नियधूयादाणेण गेहजामाउओ को ||९|| कहियं नियभज्जाए सा नेच्छइ तो भणाइ हे मुद्ध े ! । लक्खणजुत्तो एसो होही मे गेहवुढिकरो || १० || सुण एत्थमुदाहरणं जह वट्टइ एत्थ दारो कोवि । नियधुया माउलगेण तस्स दिन्ना परं गेहे ॥११॥ न करेइ किंपि कम्मं अडवीइ गओ विरत्तओ एइ । खिसिजइ भजाए तमकिचिकरो कहं हांसि ? ।। १२ ।। छट्ठे मासे लद्ध तं दारु सलक्खणं हवइ जत्थ । दमसय सहस्समुल्लो कुडवो घडिओ य सो विहिणा || १३|| एगस्स धन्नवणिणो दिन्नो लद्धं जहिच्छियं मुल्लं । तस्स गिहे तेणेगा जाया तस्साणुभावाओं ।। १४॥ एवं लक्खणजुत्ते गिहे पविट्ठम्मि वड्ढइ कुटुंबं । दिन्ना नियया धूया लक्खण जुत्त तस्स तओ || १५ ||
अहवा बारवईए पुरीय कण्हम्मि रञ्जमणुपत्ते । कइथावि अस्सवाणियहत्थाओ किणिउमाढत्ता - ||१६|| हरिणा कुमरेहिं तहा तुरया, कुमरेहि तत्थ थूलतणू । एए किल बलवंतो कलिऊणंगीकया ते उ ।।१७।। कण्हेणेगो अदु
गणितद्दा०
६०
।। १६४ ।।