________________
।। १४९ ॥
********
चितियमिमेण नूणं नरवइमाया इमा न उ इमस्स । हा धी कहं असंबद्ध मेरिसं चिट्ठियं सहसा ॥ ९१ ॥ जं तया मचत्तं विजंतंपि हु पडिच्छयं न मए । तं एयफलं जायं जइ पुण पव्वइगो होतो ।। ९२ ।। तो नो एवंविहवसभायणं होतओ, निवसमीवे । ता वच्चेमि सयं चिय जा नो गोहा बला नेति ||१३|| इय चितिय रायउलं गओ तओ सविणयं निवो दिट्ठो । भणिओ संदिसह ममं किं कायव्वं ? निवो भणइ ।। ९४ । । पुव्वंचिय जं भणियं ठिओ ओ रचित गपयम्मि । तक्खणमेवोवगया कयारवा राउले रयगा ।। ९५ ।। दठु रण्णा सह भासमाणमेयं परूढपणयं च । नट्ठा दिसोदिसि ते इयरो बहुभजओ जाओ ।। ९६ ।। जायाणि पुत्तरयणाणि अन्नया पुत्तपाणिगहणम्मि । संतेउरस्स रन्नो भत्तं दाउं समाढत्तं ।। ९७ ।। आभरणाणि घडिजंति तत्थ विविहाणि पहरणाणि तहा । अवलद्धं छिद्दमिणं पुव्वामचेण कुद्ध ण ।। ९८ ।। लद्धावसरेण निवो विन्नत्तो देव ! सुंदरो न इमो । कप्पो जेण विरूवं काउं तुम्हं सुयं रजे ।। ९९ ।। इच्छइ ठावेउ एवमेव एयं न अन्नहा किंचि । संगामजोगमुवगरणमन्नहा कह घडावेइ ? ।। १०० ।। सारणिजलसारिच्छा रायाणो होंति जेण पाएण । जत्तो निजंति तओ धुत्तेहिं तहिं चिय वलिति ॥। १०१ ।। नियपुरिसपेसणेणं सच्चविउ कप्पगो सपरिवारो । खित्तो गभीरकूवे अइकोवपरेण नरवइणा ।। १०२ ।। तत्थ ठियस्स य दिजइ कोद्दवकूरस्स सेइगा एगा । जलवाहडिया य तहा निययकुडंबं तओ भणइ || १०३ ।। पत्तो कुलपलओ मे सत्तो काउं कुलस्स उद्धारं । निजाम च वेरस्स सो इमं जेमउ न अन्नो || १०४ भणियं कुडंबलोएण णत्थि सत्ती तुमं पमोत्तूण । अन्नस्सेयारिसिया भुंज तुमं चिय इमं भत्तं ॥ १०५ ।। पच्चक्खायं भत्तं सेसेहिं पावियं च देवत्तं । तब्भत्तभायणेणं धारेई कप्पगो पाणे ।। १०६ ।।
||
।। १४९ ।।
