________________
.
II.
श्रीजेन
अपराजित कथानकम्।
कथासंग्रहः
॥२२॥
सोधपल्या तेन हुछारमात्रतः ॥ २६० ॥ दध्यौ च रत्नमालेयं पित्रोः कस्यार्पणोचिता । मातुर्दुप्रतिकारत्वानिश्चिक्ये च तदर्पणम् ॥ २६१ ॥ न्यस्यन् कण्ठे नजं प्रातः पृष्ट एष महीभुजा। दिव्यान्येतानि वस्त्राणि दिव्यः परिमलश्च ते ॥ २६२ ॥ रत्नावल्यां तथैकैकं रत्नं राज्यार्थमर्हति । रात्रिवृत्ते तदाख्याते सजनो विस्मितो नृपः ॥ २६३ ॥ उवाच भवता वत्स ! देवा अपि वशीकृताः । कृतार्थोऽस्मि त्वया दीर्घ जीवितं प्रार्थये तु ते ॥ २६४ ॥ तातस्येति गिरा धन्यंमन्योऽजनि नरेन्द्रजः । कृत्यमेतद्धि पुत्राणां रजनंजनिकारिणोः॥ २६५॥ रत्नमालां भक्तिमिव मातुः कण्ठे न्यधत्त सः। पृष्ठो राज्ञाऽवदत्तस्या गाडं दुष्प्रतिकारताम् ॥ २६६ ॥ नृपः प्राह त्वदन्यः को जानात्येवं सुनन्दन!। दथ्यौ सुतो रत्नमालां दास्ये तातस्य चापराम् ।। २६७॥ . . . गतो निश्यन्यदोद्याने निशीथे सुरमैक्षत । तेनोचेऽहं स्मृतः कस्मात्स प्राहोत्कण्ठितोऽधिकम् ॥ २६८ ॥ स्मित्वाह क्षेत्रपालस्तं ज्ञातं रत्नावलीकृते । कण्ठादुत्तार्य सौवात् स ददेऽन्यश्च समाददे ॥२६९ ॥ क्षेत्रेशः प्राह मेऽर्थस्ते निजः कथ्यं ततो मम । कुमारः प्राह कल्पद्रोः किं किं सम्पद्यते न वा ॥ २७० ॥ तमापृच्छ्यागते देवे स दथ्यौ पुण्यतोऽखिलम् । सम्पद्यते ततस्तस्यार्जने कार्यः सतोद्यमः ॥ २७१॥ध्यायन्निति समागत्य पितुः कण्ठे न्यधादिमाम् । पृष्टो वृत्तान्तमाख्यच्च दध्यावथ मुदा नृपः
IDIDIDIDIODI-II
-. -. -. -. - II-III-
III -. -. -. -.
॥२२॥
