________________
श्रीजेन
श्री अथ सुसढचरित्रम्।
कथासंग्रहः
॥१९॥
ववहारो पंचहा इणमो॥३१॥ आगम १ सुय २ आणा ३ धारणा य ४ जीयं च ५ होइ ववहारो। केवलमणोहि चउदस दस नव पुव्वी य पढमुत्थ ॥ ३२ ॥ आयारपकप्पाई सव्वं, सेसं सुअं विणिदिडं । देसंतरहिआणं, गूढपयालोअणा आणा ॥३३॥ गीअत्थाओ पुव्विं, अवधारिअधारणा तहिं दिते । पायच्छित्तं जी, रूढं वा जंजहिं गच्छे ॥ ३४॥ लजाइ निगूहंतं, अवलजं कुणइ सोउं उन्वीलो। गुरुअस्सवि पावस्स उ, सुद्धिसमत्थो पकुव्वीअ॥ ३५ ॥ अपरिस्सावि गंभीरो, निजवगो दुव्वलस्स निव्वहगो। नरगाइदुक्खदंसी, अवायदंसी ससल्लाणं ॥ ३६ ॥ अविय-सल्लुद्धरणनिमित्तं, खित्तेणं सत्तजोयणसयाई। कालेण बारसवासा गीयत्थगवेसणं कुज्जा॥३७॥ नासेइ अगीयत्थो चउरंगं सव्वलोअसारंगं । नटुंमि अचउरंगे, न उसुलहं होइ चउरंग ॥ ३८॥ किञ्च-अक्खंडिअचारित्तो वयगहणाओ हविज जो निच्वं । तस्स सगासे दंसण-वयगहणं सोहिगहणं च ॥३९॥ एवंविहगुरुपासे, लज्जागारवभयाइं मुत्तूणं । सव्वंपि भावसल्लं, उद्धरियव्वं जओ भणियं ॥ ४०॥ जह बालो जंपतो, कजमकजं च उजुओ भणइ । तं तह आलोएजा, मायामयविप्यमुक्को उ॥४१॥ (दारं) आगंतुं गुरुमूले, जो पुण पयडेइ अत्तणो दोसे । सो जइ न जाइ मुक्खे, अवस्सममरत्तणं लहइ॥ ४२ ॥ जो पुण इय नाऊण वि, सम्मं न कहेइ अत्तणो सल्ले । चोएयव्वो एसो, निसीहभणिएहिं नाएहि ॥ ४३ ॥ जह कस्सइ नरवड़णो, एगो आसो समग्गगुणकलिओ। तस्स पभावेण निवस्स, वम्हइ सव्वसंपत्ती॥४॥ अह
॥१९॥