________________
आराम
सोहाकहा ।
•. सुरहीसु चरंतीसु गिम्हे उण्हकरतावियाए रुक्खाभावाओ पाओ च्छायावज्जिए सतिणप्पएसे सुवंतीए तीए समीवे एगो भुयंगो आगओ-जो उण अइरत्तच्छो, संचालियजहजामलो कालो । उक्कडफुंकारारव-भयजणओ सव्वपाणीणं ॥१॥ सो य नागकुमाराहिट्ठियतणु माणुसभासाए सुललियपयाए तं जग्गवेइ, तत्पुरओ एवं भणइ य, भयभीओ तुह पासं, समागओ वच्छि ! मज्झ पुट्ठीए । जं एए गारुडिया, लग्गा बंधिय गहिस्संति ॥१॥ ता नियए उच्छंगें, सुइरं ठाविएवि पवरवत्थेणं । मह रक्खेसु इहत्थे, खणमवि तं मा विलंबेसु ॥२॥ नागकुमाराहिट्ठिय-काओ गारुडियमंतदेवीणं । न खमो आणाभंगं, काउं तो रक्ख मं पुत्ति ! ॥३॥ भयभंतिं मुत्तूर्ण, वच्छे । सम्मं कुणेसु मह वयणं । तत्तो साऽवि दयालू, तं नागं ठवइ उच्छंगे ||४|| तओ तंमि चेव समए करठवियओसहिवलया तप्पट्ठओ चेव तुरियतुरियं समागया गारुडिया, तेहिं पि सा माहणतणया पुट्ठा, बाले ! एयंमि पहे कोऽवि गच्छंतो दिट्ठो गरिट्ठो नागो ?, तओ सावि पडिभणइ-भो नरिंदा ! किं मं पुच्छेह ?, जं अहमित्थ वत्थछाइयगत्ता सुत्ता अहेसि, तओ ते परुप्परं संलवंति, जइ एयाए बालियाए तारिसो नागो दिट्ठो हुत्थो तो भय वेविरंगी कुरंगीव उत्तट्ठा हुत्था, अओ इत्थ नागओ सो नागो, तयणु ते अग्गओ पिट्ठओ य पलोइय कत्थवि अलहंता हत्थेण हत्थं मैलंता दंतेर्हि उद्धसंपुढं खंडता विच्छायवयणा पडिनियत्तिऊण गया सभवणेसु गारुहिया । तओ तीए भणिओ सप्पो-नीहरसु ईत्ताहे, गया ते तुम्ह वेरिया, सोऽवि तीए उच्छंगाओ नीहरिऊण
१ जिह्वायुगलः । उत्त्रस्ता । ३ मर्दयन्तः । ४ इदानीम् ।