________________
व्याख्यान
प्रज्ञप्तिः
अभयदेवीयावृत्तिः१
NICORRESEARCHECHAK
८ शतके उद्देशः३ चरमादिः सू ३२६ कायिक्या
॥३६६॥
रत्नप्रभा तावदनेन प्रकारेण व्यवस्थितेति विनेयजनानुग्रहाय लिख्यते, स्थापना चेयम्एवमवस्थितायां यानि प्रान्तेषु व्यवस्थितानि तदध्यासितक्षेत्रखण्डानि तानि तथाविधविशिष्टैकपरिणामयुक्तत्वाच्चरमाणि, यत्पुनर्मध्ये महद् रत्नप्रभाक्रान्तं क्षेत्रखण्डं तदपि तथा विधपरिणामयुक्तत्वादचरमं तदुभयसमुदायरूपा चेयमन्यथा तदभावप्रसङ्गात्, प्रदेशपरिकल्पनायां तु चरमान्तप्रदेशाश्चाचरमान्तप्रदेशाश्च, कथं ?, ये बाह्यखण्डप्रदेशास्ते
चरमान्तप्रदेशाः ये च मध्यखण्डप्रदेशास्तेऽचरमान्तप्रदेशा इति, अनेन चैकान्तदुर्णयनिरासप्र|| धानेन निर्वचनसूत्रेणावयवावयविरूपं वस्त्वित्याह, तयोश्च भेदाभेद इति। एवं शर्करादिष्वपि, | अथ कियहरं तद्वाच्यम् ? इत्याह-'जावे'त्यादि, ये वैमानिकभवसम्भवं स्पर्श न लप्स्यन्ते पुनस्तत्रानुत्पादेन मुक्किंगम-| नात्ते वैमानिकाः स्पर्शचरमेण चरमाः, ये तु तं पुनर्लप्स्यन्ते ते त्वचरमा इति ॥ अष्टमशते तृतीयः॥८-३॥
दयः
सू ३२७
A L
अनन्तरोदेशके वैमानिका उक्तास्ते च क्रियावन्त इति चतुर्थोहेशके ता उच्यन्ते. तत्र च 'रायगिह इत्यादिसूत्रम्
रायगिहे जाव एवं वयासी-कति णं भंते ! किरियाओ पन्नत्ताओ? गोयमा ! पंच किरियाओ पन्नत्ताओ, तंजहा-काइया अहिगरणिया, एवं किरियापदं निरवसेसं भाणियवं जाव मायावत्तियाओ किरियाओं विससाहियाओ, सेवं भंते ! सेवं भंतेत्ति भगवं गोयमे०॥ (सूत्रं ३२७)॥८-४॥
॥३६६॥
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org
