________________
व्याख्याप्रज्ञप्तिः अभयदेवी या वृत्तिः १
॥ ५१ ॥
कोसं वंतरियाणं' ति इति वचनाच्च व्यन्तरा अल्पर्द्धिकास्तथाऽप्यत एव वचनादवसीयते - सन्ति व्यन्तरेभ्यः सकाशाद| स्पर्द्धयो भवनपतयः केचनेति ॥ असञ्ज्ञी देवेषूत्पद्यत इत्युक्तं स चायुषा इति तदायुर्निरूपयन्नाह -
कतिविहे णं भंते ! असन्नियाउए पण्णत्ते ?, गोयमा ! चडव्विहे असन्निआउए पण्णत्ते, तंजहा - नेरइयअ | सन्निआउ तिरिक्ख० मणुस्स० देव० । असन्नी णं भंते ! जीवे किं नेरइयाउयं पकरेइ तिरि० मणु० देवाउयं पकरेइ ?, हंता गोयमा! नेरइयाउयंपि पकरेइ तिरि० मणु० देवाउयंपि पकरेइ, नेरइयाउयं पकरेमाणे जहन्नेणं दसवाससहस्साइं उक्कोसेणं पलिओवमस्स असंखेजइभागं पकरेति तिरिक्खजोणियाउयं पकरेमाणे जहन्नेणं अंतोमुहुत्तं उक्कोसेणं पलिओ मस्स असंखेज्जइभागं पकरेइ, मणुस्साउएवि एवं चेव, देवाउयं जहा नेरइया ॥ एयस्स णं भंते ! नेरइयअसन्निआउयस्स तिरि० मणु० देवअसन्निआउयस्स कयरे कयरे जाव विसेसाहिए वा ?, गोयमा ! सव्वत्थोवे देवअसन्निआउए, मणुस्स० असंखेज्जगुणे, तिरिय० असंखेज्जगुणे, | नेरइए० असंखेजगुणे । सेवं भंते ! सेवं भंते ! ति ॥ ( सू० २६ ) || बितिओ उद्देसओ समत्तो ॥
'कइविहे णमित्यादि व्यक्तं, नवरम् ' असन्निआउ 'ति असी सन् यत्परभवयोग्यमायुर्बध्नाति तदसञ्यायुः, 'नेरइयअसन्निआउ एत्ति नैरयिकप्रायोग्यमसइयायुनैरयिकासञ्यायुः एवमन्यान्यपि ॥ एतच्चासज्यायुः संबन्धमात्रेणापि भवति यथा भिक्षोः पात्रम्, अतस्तत्कृतत्वलक्षणसंबन्धविशेषनिरूपणायाह - 'असन्नी' - त्यादि व्यक्तं, नवरं 'पकरेइति बध्नाति 'दसवाससहस्साई ति रत्नप्रभाप्रथमप्रतरमाश्रित्य 'उक्कोसेणं पलि
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
१ शतके उद्देशः २ असंज्ञयायुः
सू २६
॥ ५१ ॥
www.jainelibrary.org