________________
तेर्ण भणियं-जावेसो न पूरिओ ताव मे न सुहं, आरद्धो य उवाओ पेसियाणि दिसासु भंडाणि आढत्ताओ किसीओ आढत्ताणि गयतुरयसंडपोसणाणि, रण्णा भणियं - जइ एवं ता किं थेवस्स कए किलिस्ससि ?, तेण भणियं - किलेससहं मे सरीरं वावारंतरं चेयाणि नत्थि महग्घाणि य वासारत्ते दारुगाणित्ति निवहियवा य पइण्णत्ति अओ करेमित्ति, रण्णा भणियं - पुज्जंतु ते मणोरहा, तुमं चेव बितिज्जगं पूरिडं समत्थो न पुण अहंति निग्गओ, तेण कालेण पूरिओ । एस एवंविहो अत्थसिद्धोत्ति ॥ साम्प्रतं यात्रादिसिद्धप्रतिपादनायाऽऽह—
जो निचसिद्धजत्तो लद्धवरो जो व तुंडियाइव्व । सो किर जत्तासिद्धोऽभिप्पाओ बुद्धिपजाओ ॥ ९३६ ॥
व्याख्या - यो नित्यसिद्धयात्रः किमुक्तं भवति १ - स्थलजलचारिपथेषु सदैवाविसंवादितयात्र इति, लब्धवरो यो वा तुण्डिकादिवत्, स किल यात्रासिद्ध इति । उत्तरद्वारानुसम्बन्धनायाऽह - अभिप्रायः बुद्धिपर्याय इति गाथाक्षरार्थः ॥ ९३६४ भावार्थस्त्वाख्यानगोचरः, तच्चेदम्-पढेमं ताव जो किर बारस वाराओ समुहं ओग्गाहित्ता कयकज्जो आगच्छइ सो जत्तासिद्धो, तं अन्नेऽवि जन्तगा जत्तासिद्धिनिमित्तं पेच्छति । एगंमि य गामे तुंडिगो वाणियगो, तस्स
१ तेन भणितं यावदेष न पूर्यते तावन्न मे सुखं, आरब्धश्चोपायः प्रेषितानि दिक्षु भाण्डानि आरब्धाः कृपयः आरब्धानि गजतुरगषण्डपोषणानि, राज्ञा भणितं यद्येवं तत्किं स्तोकस्य कृते क्लिश्यसि ?, तेन भणितं क्लेशक्षमं मे शरीरं व्यापारान्तरं चेदानीं नास्ति महार्घाणि च वर्षांरात्रे दारूणीति निहितव्याऽपि च प्रतिज्ञेत्यतः करोमि, राज्ञा भणितं पूर्यन्तां ते मनोरथाः, स्वमेव द्वितीयकः पूरयितुं समर्थः न पुनरहमिति निर्गतः तेन कालेन पूरितः । एष एवंविधोऽर्थसिद्ध इति । २ प्रथमं तावद्यः किल द्वादश वारा: समुद्रमवगाह्य कृतकार्य आगच्छति स यात्रासिद्धः, तमन्येऽपि यान्तः यात्रासिद्धिनिमित्तं पश्यन्ति । एकस्मिंश्च ग्रामे तुण्डिको वणिकू, तस्य
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.ainelibrary.org