________________
161
lell
llroll
Gll
New
161
|| |lol
llel
Irel
उत्तराध्ययनतत्र क्षिप्त्वा चिताङ्गारान्, ययुस्ते क्रोधविह्वला: । मुनिस्तु तैर्व्वलन्मौलि-रप्येवं हृद्यचिन्तयत् ।।८।।
ile परिषहनाम सूत्रम्
"सह कलेवर ! खेदमचिन्तयन्, स्ववशता हि पुनस्तव दुर्लभा ! । बहुतरं च सहिष्यसि जीव हे !, परवशो न च तत्र गुणोऽस्ति ते ।।९।।" द्वितीय११४ ध्यायनिति यतिौलिं, मनश्चाकम्पयनहि । सहित्वा चोपसर्ग तं, परलोकमसाधयत् ।।१०।।
6 मध्ययनम् नैषधिक्याः परीषहः, श्रीमुनिराजेन यथाऽमुनाऽधिसेहे ।। सकलैरपि साधुभिस्तथासौ, सहनीयो महनीयपादपद्मः ।।११।। इति नैषेधिकीपरीषहे कुरुदत्तसुतर्षिकथा ।।१०।। नषेधिकीतश्च स्वाध्यायादि कृत्वा शय्यामागच्छेदिति शय्यापरीषहमाह - उञ्चावयाहि सिजाहिं, तवस्सी भिक्खु थामवं । नाइवेलं विहण्णेजा, पावदिट्ठी विहण्णइ ।। २२।।
all
|| व्याख्या - उचाः शीतातपनिवारकत्वादिभिर्गुणैरुत्कृष्टाः, तद्विपरीतास्त्ववचाः, उच्चाश्चावचाश्च, उच्चावचास्ताभिः । शय्याभिर्वसतिभिस्तपस्वी तप:कर्ता, भिक्षुर्मुनि:, स्थामवान् शीतातपादि सहनं प्रति सामर्थ्यवान्, न नैव अतिवेलं स्वाध्यायादि वेलातिक्रमेण I विहन्यात्, हन्तेर्गतावपि प्रवृत्तेरत्राहं शीतादिभिरभिभूत इति स्थानान्तरं गच्छेत् । यद्वा अतिवेलं अन्यसमयातिशायिनी मर्यादां समतारूपां ॥ IMS उच्चशय्यावाप्तौ अहो ! सभाग्योहं ! यस्येदृशी सर्वर्तुसुखदा शय्येति हर्षेण, अवचावाप्तौ च अहो ! मन्दभाग्योहं ! शय्यामपि सुन्दरां न लेभेला Ill इति विषादेन, न विहन्यान्न लवयेत् । कुतश्चैवमुपदिश्यत इत्याह-पापदृष्टिः पापबुद्धिः 'विहण्णइ' इति-प्राकृतत्वाद्विहन्ति उल्लङ्घते मर्यादामिति ॥
al Ms शेष इति सूत्रार्थः ।। २२।। किम्पुनः कुर्यादित्याह -
११४ ||७||
WOM
Iall 16
||७| |lol
|
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org
