________________
___ स्वर्ग ने मोचना सुख परोक्ष छे. वळी ते बने प्रकारना सुख मात्र आगमगम्य छे. तेमां पण मोचनुं सुख तो अत्यंत परोक्ष छे. स्वर्गना सुखनुं तो लेशमात्र पण उपमान अहीं अत्यंत सुखी मनुष्यना सुखने करी शकाय, पण मोच सुख माटे तो अहीं कोइ उपमान छ ज नहीं, तेथी ते अत्यंत परोक्ष छे. सर्व प्रमाणमा ज्येष्ठ एवा स्वात्मवर्ती प्रत्यक्ष प्रमाणवडे जे | जाणी शकाय के एबुं प्रशमसुख पराधीन नथी, ते तो स्वायत्त-स्वाधीन ज छे. वळी स्वाधीन होवाथी ते व्ययप्राप्त पण नथी, अर्थात् कांइ बदलो आपवावडे मेळवी शकाय तेवू नथी; तेना बदलामा कांइ आपपडतुंज नथी. वळी जे नाश पण पामतुं नथी, आत्माने छोडीने अन्यत्र स्थिति करतुं नथी अने विषय सुख तो परवश छ अर्थात् विपयोने आधीन छे. विषयना अभावे तेनी प्राप्ति थइ शकती नथी. सुख शब्दथी बोलावाता चार प्रकारना सुखोमा आवु महद् अंतर छे ते समजवा योग्य छे. २३७
ग्रंथकार कहे छ के-जेमणे गर्व तथा कामने जीती लीधेल छ, जे स्वस्थ चित्तवाळा छ, शांत छे अने वचनादि विकारथी रहित छ तेमा वचन विकार-हिंसक, कठोर अथवा असत्य वाणी बोलवी ते कायविकार-दोडवू वळगq ते अने मनोविकार-कोइनो द्रोह चिंतववो, अभिमान करवु के ईर्ष्या करवी ते. एवा विकारोथी विरहित अने पर विषयनी जे आशा तेथी निवृत्त थयेला अर्थात् जेमने परविषयनी भाशा रहेली नथी एवा, परथी प्राप्त थाय तेवा धन, धान्य, रजतादिनी किंचित् पण इच्छा विनाना, मात्र भिक्षाथी प्राप्त थता अन्नपानथीज जीवननो निर्वाह चलावनारा-ते अन्नपान पण शास्त्रोक्त विधिपूर्वक निर्दोष मळी शके तोज ज्ञान चारित्रनुं उपकारक मानाने ग्रहण करनारा-नहीं तो ते विना चलावी
in Education
For Personal Private Use Only
Www.jainelibrary.org
