________________
प्रशमरति प्रकरणम्
॥५५॥
-धान्यादिक अने सुवर्ण-रजतादिक वैभवथी हुं न्यारो छु,तेमज अनेक प्रकारना विषय उपभोगना स्थानरूप देहथी पण हुँ। न्यारो (जूदो ) छ' प्रावी आलोचनावाळी बुद्धि जेने रातदिन बनी रहे के तेने शोक-क्लेश पीडी शकतो नथी, माटे अवश्य अन्यत्व भावना सेववी. १५४.
हवे शास्त्रकार अशुचित्व भावना संबंधी स्वरूप निरुपण करे छःअशुचिकरणसामर्थ्यादाद्युत्तरकारणाशुचित्वाच । देहस्याशुचिभावः स्थाने स्थाने भवति चिन्त्यः॥१५५॥
भावार्थ---अशुचिथी उत्पन्न थयेला, अशुचिथी वृद्धि पामेला अने अन्यने पण अपवित्र करनारा एवा देहनो अशुचि भाव दरेक स्थाने चिंतववो. १५५.
विवेचन-पवित्र वस्तुने पण अपवित्र करी नाखवानुं शरीरमा सामर्थ्य-शक्ति छे, अर्थात् कपूर, चन्दन अने केशरादिक सुगंधी पवित्र पदार्थो पण आ देहना संसर्गथी अपवित्र-दुर्गधवाळा बनी जाय छे ए देखीती वात छे. तेमज आ देहर्नु आदि कारण पितानुं वीर्य अने मातानुं रुधिर अने पछीनुं कारण माताए करेलो आहार रसहरणी वाटे पांवेलो तेनुं आस्वादन ए बने कारणो अशुचिमय छे. तेथीज तेना कार्यरूपे थयेलो-निपजेलो मा देह पण अशुचिमय छे. एम शरीरना प्रत्येक अवयवे चिन्तवन करवू, अर्थात् देहमा सर्वत्र चामडीथी ढांकेली विविध प्रकारनी अशुचि ज भरेली छे. आवी सतत भावनाथी आ देह उपर मृा-ममता थती अटके छे. १५५.
Jain Education in
For Personal Private Use Only
POLainelibrary.org