________________
विवेचन-अशन, पान, खादिम अने सादिम ए चार प्रकारनो पिंड (आहार ), शय्या-संथारो, झोळी, पल्लां, चोळपट्ट, मुहपत्ति प्रमुख वस्त्र अने ते ग्रहण करवा संबंधी सघळो विधि. तेमज पात्र-भाजन अने ते ग्रहण करवानो सघळो विधि तेमज वळी दंडक (दांडो) प्रमुख प्रोपग्रहिक उपधि ए सर्वमा कल्प्य अकल्प्यनो भेद जे बताववामा प्राव्यो के ते क्षमादि दशविध यतिधर्मर्नु अने तेना आधारभूत देहर्नु रक्षण करवा माटे बतावेल छे. तेमां पण यथासंभव उत्सर्ग अने अपवाद मार्ग लक्षमा राखीने कल्प्य अने इ.कल्प्य बंने अंगीकार करी शकाय छे. एक मैथुन सिवाय बधा विषयमा अपवाद होइ शके छे. यथासंभव एनो भादर करता तेमां मूळ रहितपणुं होवाथी ए परिग्रह लेखाता नथी, केमके 'मूर्छाममता' एज परिग्रह छ एम शास्त्रमा फरमावेलुं छे.
एरीते साधुने निष्परिग्रहता जणावी तेनुज फरी स्पष्टीकरण करवामां आवे छे. जे साधु शुद्धाशुद्ध आहार, शय्या, वस्त्र पात्रादिक यथाअवसर ग्रहण करवानी विधिना जाण होय, भवभीरु अने सम्यग् ज्ञानक्रियाथी युक्त एवा साधुओनी | सहायवाळा होय अर्थात् बीजी नकामी सहायनी परवा नहि राखनारा विनीत-विनयवंत होय ते महानुभाव मुनि रागद्वेहोय अथवा सुसहाय प्राप्त होय, अने सम्यग् ज्ञान दर्शन चारित्रादिक गुणो भने एवा गुणवंत प्रत्ये जे स्वाभाविक रीते षादि दोषवडे मलीन एवा लोकमा रहेता छतां निर्लेपपणे वर्ती, निज कर्ममळ दूर करवा शक्तिवान् थइ शके छे. केमके ते तुच्छ लोभादिक दोषमात्रथी सावधानपणे दूर रहे छे.
रागादिक दोषवाळा लोकमां रहेता अने तेना संसर्गमा आवता साधु दोषोथी केम-केवी रीते लेपाता नथी ? ते |*
For Personal Private Use Only
M
w.jaineterary.org
